Recenzja filmu

Zmierzch (2008)

"Zmierzch" to ekranizacja serii bardzo poczytnych książek autorstwa Stephenie Meyer. Książki podbiły serca nastolatków z całego świata, czego rezultatem była sprzedaż w nakładzie 25 milionów egzemplarzy. Z takim wynikiem oczywiste jest, że film skazany jest na sukces, nawet gdyby okazał się najgorszym chłamem roku. "Zmierzch" to opowieść o Isabelli Swan (Kristen Stewart), banalnej 17-letniej dziewczynie, którą spotyka coś równie banalnego - przeprowadza się. Na początku dziewczyna nie tylko nie potrafi przystosować do panującego w nowym miejscu klimatu, ale także nie jest w stanie znaleźć sobie przyjaciół. To również jest bardzo banalne, taka historia jest dosyć pospolita. Co się dzieje dalej? Otóż Bella spotyka chłopaka. Oczywiście, kolejny banał. Chłopak ma na imię Edward (Robert Pattinson), jest nieziemsko przystojny, ale nie interesuje go żadna dziewczyna. Z początku oboje czują do siebie niechęć, jednak z czasem to zaczyna się zmieniać. Spędzają coraz więcej czasu razem i zakochują się w sobie, co również jest na pozór banalne. I cała ta historia mogłaby stać się telenowelą brazylijską, gdyby nie chwila, w której okazuje się, że chłopak jest nie tylko czytającym w myślach nastolatkiem, ale także wampirem, który pragnie krwi ukochanej.  Film, któremu daleko jest do książki, daje nam całkiem inne spojrzenie na wampiry, które zwykliśmy wyobrażać sobie jako bestie z długimi kłami, które za dnia śpią w trumnie, a nocą wychodzą na żer. Tutaj tego niestety nie zobaczymy. Głównym motywem jest miłość zwykłej śmiertelniczki i niezwykłego, liczącego ponad 100 lat mitycznego stwora (o ile można go tutaj tak nazwać). Film ogląda się łatwo, lekko i przyjemnie. Może się nam podobać lub nie, w zależności od tego, z jakim nastawieniem idziemy do kina i czego się spodziewamy. Dla fanów twórczości Meyer film może być zarówno miłą niespodzianką, jak i ogromnym rozczarowaniem. Jeśli ktoś spodziewa się kipiącego namiętnością i pasją romansu, z pewnością będzie zawiedziony. Uczucie przedstawione w "Zmierzchu" jest bardzo subtelne, zawierające w sobie wiele finezji. Dodanie do niego gorętszych emocji byłoby tutaj dużą egzageracją i odstąpieniem od pierwowzoru. Reżyserka filmu Catherine Hardwicke niby starała się wzorować na książce, jednak przeszła samą siebie, zmieniając kilka ważnych scen. Sam film budzi pozytywne emocje. Pozwala nam na dwie godziny przenieść się do innego świata, czuć każdy dotyk Edwarda i każde cierpienie Belli. Mnie osobiście film się podobał i podczas pokazu przedpremierowego byłam na tyle zaabsorbowana, że jednocześnie nie mogłam oderwać wzroku od czarującego Pattinsona. Film jest swojego rodzaju pewną awangardowością, ponieważ takiego romansu z wampirem jeszcze na dużym ekranie nie widzieliśmy. "Zmierzch" uważam za godny polecenia każdemu, który chce miło spędzić czas, oglądając lekki i przyjemny film na zimowy wieczór. Natomiast jeśli ktoś potrzebuje mocnych wrażeń soczystego, krwistego horroru, to polecam, aby zainteresował się "Piłą" bądź "Teksańską masakrą piłą mechaniczną". "Zmierzch" z horrorem ma niewiele wspólnego. Jedyny fakt, który łączy go z horrorem, to występowanie owych mitycznych stworzeń, których wizerunek i tak daleko odbiega od pierwowzoru. Zatem uważam, że film nadaje się, by miło spędzić wieczór, lecz nic poza tym. Jest w porządku, ale bez aplauzu.