Recenzja filmu

Duma i uprzedzenie, i zombie (2016)

Bennetowie wraz z pięcioma córkami mieszkają w posiadłości na angielskiej wsi. Dziewczyny na co dzień oddają się ćwiczeniom mającym pomóc im bronić się przed zombie, które opanowały kraj. Wkrótce do okolicy sprowadza się zamożny młody mężczyzna - pan Bingley - i pani Bennet robi wszystko, by wyswatać go z jedną ze swoich pociech.

Powieści Jane Austenz 1813 - "Duma i uprzedzenie"-na pewno nie trzeba nikomu przedstawiać, biorąc pod uwagę, jak bardzo romans ten został rozpowszechniony w popkulturze za pomocą licznych adaptacji, w tym znanego miniserialu z 1995 z Colinem Firthem w roli Fitzwilliama Darcy'ego. Jednak pewnie nie każdy wie oPride and Prejudice and Zombies- książce autorstwa Setha Grahame'a-Smitha, parodiującej kultowy utwór Austen poprzez osadzenie jego akcji w samym środku apokalipsy zombie... Oczywiście taka historia aż się prosiła o przeniesienie na ekran, nie powinno więc dziwić, że w końcu filmowa wersja ujrzała światło dzienne - premiera w Stanach Zjednoczonych odbyła się 5 lutego 2016, a w Wielkiej Brytanii 11 lutego. Produkcja jednak okazała się wielką finansową klapą, gdyż z 28-milionowego budżetu zwróciło się jedynie $15 milionów... Choć niewątpliwie zdarza się, że wybitne obrazy zostają źle odebrane przez publiczność,"Dumy i uprzedzenia, i zombie"reżyserii Burra Steersa nie można zaliczyć do tych przypadków.

Pomysł wyjściowy oferował naprawdę duży potencjał, aby na jego podstawie stworzyć wyśmienite widowisko. Angielska wieś, dzierlatki w koronkowych strojach z początku XIX wieku, oświadczający się dostojni jegomoście i żywe trupy... Prawdziwa gratka dla wielbicieli tych bardziej porąbanych przedstawicieli nurtu zombie - wystarczyło tylko postarać się o dobrą charakteryzację, nakręcić trochę fantazyjnych krwawych scenek i dać aktorom się wyszaleć. Jak to jednak często bywa, drogę do sukcesu zagrodziło wszędobylskie ograniczenie wiekowe PG-13, zatem od razu wiadomo, że film nie ma prawa być mocnym horrorem, lecz nie znaczy to, że nie dało się wyjść z opałów obronną ręką. Największym przewinieniem twórców jest ich desperacka próba, by z "Dumy i uprzedzenia, i zombie"za wszelką cenę zrobić mieszankę wybuchową, w której elementy kina grozy, komedii, romansu i dramatu zgrabnie by się ze sobą przeplatały i wzajemnie uzupełniały. Aczkolwiek faktem jest, że obraz można zakwalifikować do każdego z tych gatunków, całość prezentuje się zgoła mdło, zwłaszcza że dzieło najlepiej spisuje się nie jako horrorowy pastisz, lecz zwykła adaptacja"Dumy i uprzedzenia"Austen, a tych zdecydowanie nakręcono już wystarczająco dużo.

Po obejrzeniu tworu Steersa nie można oprzeć się uczuciu zawodu, że motyw powracających do życia trucheł przewija się tylko w tle właściwych wydarzeń, składających się głównie z perypetii miłosnych bohaterów. Fabuła "Dumy i uprzedzenia, i zombie"jest zaskakująco wierna pierwowzorowi i można nawet pokusić się o stwierdzenie, że apokalipsa, spowodowana rosnącą ilością mózgożerców, została doczepiona na siłę - poza wątkiem szkolenia się sióstr Bennet we wschodnich sztukach walki tudzież w wywijaniu szablą, nie uświadczymy tutaj zbyt wiele nowego. Charakteryzacja jest bardzo oszczędna i mało pomysłowa (choć niektóre umarlaki prezentują się nawet dość groteskowo w swoich dziewiętnastowiecznych ubiorach), a efekty specjalne w dużej mierze wygenerowano bez większego polotu techniką komputerową. Na domiar złego sceny akcji zostały zmontowane nieporadnie - walki z zombie okrojono tak, że nie dane nam jest podelektować się żadnymi krwawymi szczegółami, do tegopaniusie popisujące się znajmością karate w zwolnionym tempie po pewnym czasie zaczynają po prostu męczyć. Jedynie zagorzali fani powieści Austen mogą spokojnie przystąpić do seansu - mimo wyskakujących od czasu do czasu truposzy, cała reszta odbywa się po staremu, Bingley więc zakochuje się w słodkiej Jane, a Darcy w zadziornej Elizabeth.

Pod względem wizualnym "Duma i uprzedzenie, i zombie"na szczęście nie ma się źle. Klimat zimnej angielskiej wsi, której spokój zakłócają przemieniający się w żywe trupy mieszkańcy, oddano za pomocą szarawej kolorystyki posępnych krajobrazów, momentami przywodzących na myśl "Jeźdźca bez głowy"Tima Burtona... Podczas seansu o nasz zmysł wzroku nie musimy się niepokoić. Aktorstwo również stoi na wysokim poziomie, chociaż mając na uwadze utalentowaną obsadę nie powinno to być zaskoczeniem. Lily James wpasowała się w rolę Elizabeth Bennet wręcz idealnie - wypowiadanie uszczypliwych kwestii wyszło jej niezwykle naturalnie, tak samo jak przyjmowanie lekko przemądrzałej i upartej postawy,typowej dla silnych protagonistek Austen. Odrobinę gorzej, lecz i tak zadowalająco, wypada Sam Riley jako nietowarzyski, szorstki Darcy, całkowicie poświęcony odszukiwaniu i zarzynaniu zombie. Warta wzmianki jest też Lena Headey, której w rozwinięciu skrzydeł przeszkodziła jednak jej słabo zarysowana postać, pozostawiona w scenariuszu chyba tylko po to, by zwiększyć atrakcyjność produkcji obecnością popularnej aktorki.

"Dumę i uprzedzenie, i zombie"zapowiadano jako zabawną parodię, w której prym wiedzie motyw chodzących zwłok, dla draki osadzony w realiach słynnego utworu literackiego, ale ostatecznie film okazał się niezbyt odkrywczą adaptacją dzieła Austen. Stosunkowo łagodne zombie wcale nie przeszkadzają bohaterom w podążaniu ścieżką utartą w oryginale, za co najłatwiej jest obwinić kategorię PG-13, lecz trzeba spojrzeć prawdzie w oczy - twórcom zabrakło zarówno pomysłowości, jak i odwagi. Trudno stwierdzić, do jakiej konkretnie grupy docelowej obraz miał być skierowany, jednak jeśli reżyser liczył, że swoją pracą zadowoli widzów złaknionych zjadaczy mózgów, najwidoczniej kino grozy nie jest jego powołaniem.