Recenzja filmu

Szklana pułapka 2 (1990)

Po olbrzymim sukcesie pierwszej "Szklanej pułapki" głupotą byłoby nie zrobić kontynuacji. Druga część więc powstała - i jest lepsza, niż można było oczekiwać. Bohaterem jest ponownie John McClane (Bruce Willis), który ponownie znalazł się w niewłaściwym miejscu w niewłaściwym czasie. Tym razem, czekając na samolot swojej żony, jest świadkiem ataku terrorystycznego na lotnisko i całkowitego sparaliżowania komunikacji. I znów, chcąc uratować swą wybrankę i dziesiątki innych ludzi, wypowiada samotną wojnę agresorom. Gdyby dokładniej się przyjrzeć, tą częścią rządzą te same mechanizmy co pierwszą "Szklaną pułapką". Ponownie mamy samotnego herosa, który kasuje kolejnych terrorystów, ratując w ten sposób niewinne osoby i zapobiegając kryzysowi światowej wagi. Bo tym razem przeciwnicy dzielnego Johna nie chcą pieniędzy, tylko zamierzają uwolnić narkotykowego bossa. I oczywiście gdyby ich plan się powiódł, świat zamarłby w przerażeniu. Ale żeby było ciekawiej, McClane odkrywa spisek między terrorystami a oddziałem wynajętym w celu ich unieszkodliwienia... Na szczęście cały film trzyma bardzo wysoki poziom. Twórcy zachowali wszystko to, za co pokochaliśmy pierwszą część. Ponownie obserwujemy więc wciągającą krucjatę Johna przeciwko przeważającym siłom wroga. Ponownie towarzyszą temu cholernie widowiskowe sceny akcji. I ponownie ciężko oderwać wzrok od ekranu. Szkoda tylko, że "główny zły" nie jest już tak wyrazisty jak Hans Gruber z oryginału. Dobrze jednak, że nie zniknęło charakterystyczne dla serii poczucie humoru - ponownie uśmiechamy się, słysząc komentarze McClane'a. Ale to nie jedyne zabawne sytuacje - np. Holly McClane znajduje się na pokładzie samolotu z reporterem, którego... pobiła w pierwszej części. "Szklana pułapka 2" nie jest może tak przełomowa jak część pierwsza, ale nadal do jedna z najlepszych kontynuacji, jakie powstały. I nadal to bardzo porządne kino akcji, które każdy fan powinien znać.