Recenzja filmu

Jaja w tropikach (2008)

"Jaja w tropikach", jak już to zostało ujęte w jednej z poprzednich recenzji, są przykładem świetnie dobranego przez dystrybutora tytułu, nie będącego tłumaczeniem oryginału, a zawierającego w krótki i prosty sposób całą kwintesencję zawartości filmu. Tegoż właśnie możemy się spodziewać po produkcji wyreżyserowanej przez Bena Stillera – jaj w tropikalnej scenerii. Film nie jest jednak kolejnym mieleniem tych samych gagów komediowych. Wprowadza on powiew świeżości i szczerości do gatunku parodii kinowej. Prezentuje nowy pomysł na wyśmiewanie standardów filmowych, będący przeciwwagą dla dogorywającego jakościowo kina spod znaku "Straszny film". Konwencja wytworzona przez ludzi z kręgu ZAZ swoje dni chwały ma już za sobą. "Czy leci z nami pilot", "Naga broń", czy też "Hot Shots!" wykreowały typ absurdalnej komedii cieszącej widzów przez ponad dwie dekady. Niestety ostatnie tego typu filmy powielają jedynie wcześniejsze motywy, brak im błyskotliwości i świeżości, a co za tym idzie, umiejętności rozbawienia widza. Ben Stiller w swojej produkcji dostarcza nam szereg naturalnych wygłupów, pokazując, z pomocą wielu światowej sławy aktorów (Robert Downey Jr., Tom Cruise, Jack Black, Mathew McConaughey, Nick Nolte), że zblazowane gwiazdy Hollywoodu potrafią z dystansem podejść do własnych dokonań. Rzadko, w moim odczuciu, komedia z kręgu "głupkowatych" wpisuje się do historii kina jako nowatorskie dzieło filmowe. Uważam jednak, że w przypadku "Jaj w tropikach" tak się może stać. Jest to przede wszystkim zasługą precyzyjnie skomponowanej i świetnie przemyślanej kompozycji utworu. Początek i zakończenie są znakomitymi perełkami rozpoczynającymi i wieńczącymi ten niebanalny ciąg zabawnych (choć o niebywałym stopniu wulgarności) sytuacji. Zostajemy wprowadzeni do filmu poprzez kilka niezwykłych, szokujących reklam i zwiastunów. Dostajemy obuchem w głowę już przy pierwszej reklamie w luzacki sposób promującej nietypowy napój. Następnie rozkładają nas zwiastuny fikcyjnych filmów, aby w końcu wprowadzić w tematykę nowo tworzonej superprodukcji "Tropic Thunder". Te wymienione elementy są świetnymi skeczami, ale też, jak się okazuje w miarę trwania filmu, istotnymi fragmentami wyjaśniającymi nam absurdalną fabułę. Po części początkowej mamy fragment filmu prowadzony, powiedzmy, według tradycyjnych zasad filmowych, obśmiewający różne, głownie wojenne produkcje, aby na zakończenie, wraz z napisami, otrzymać smakołyk w postaci hip-hopowego wideoklipu podsumowującego tę mocną satyrę. Nie jestem koneserem i znawcą układów choreograficznych, ale końcowy wyczyn Toma Cruise'a wpisuję pod określeniem "ulubiona scena taneczna". Z aktorem tym wiążą się często sprzeczne oceny, których powodem bywają na ogół prywatne wydarzenia, czy też styl życia tego człowieka. Mnie samemu nie za bardzo odpowiada filozofia życiowa przez niego propagowana, ale muszę przyznać, że w kwestii dokonań filmowych, pozostaje on jednym z bardziej uzdolnionych aktorów, cieszących się globalną sławą. "Jaja w tropikach" udowodniły, że aktor ten posiada również duży potencjał komediowy. "Thunder Tropic" okazał się dla mnie mile zaskakującym, oryginalnym prześmiewczym filmem. Moją subiektywną ocenę wartości tej komedii podniosło dodatkowo obejrzenie dzień wcześniej "Superhero Movie", będącego z kolei przykładem wypalającej się już niemal doszczętnie innej formuły komediowej.