Recenzja wyd. DVD filmu

Pająk (2002)

O czym opowiada "Pająk"? Przez niespełna dwie godziny mówi o historii chłopca, który cierpiał w dzieciństwie. Historię tę snuje dorosły już człowiek, wieszając sznurki pod sufitem, które czynią z niego tytułowego pająka. Opętany przez wspomnienia, spędza czas na ich rekonstrukcji, w której wspomaga się notatnikiem zapisanym dziwnym pismem. Zaawansowana schizofrenia jedynie wzmaga współczucie dla niego, jednocześnie wciągając w podróż po świecie wyobrażeń, wspomnień i faktycznych zdarzeń, które miały miejsce kilkadziesiąt lat temu. Cronenberg zatem nadal katuje. Jego film "Pająk" przypomina nie tylko krzesło tortur, ale również nudę, która towarzyszy więźniowi w oczekiwaniu na wyrok. To co widać na ekranie, bardziej wywołuje sen niż podziwu. Traciłem cierpliwość przy kolejnym, statycznym ujęciu, które trwało w nieskończoność. Zupełnie jakby reżyser chciał, by widz przyglądał się otoczeniu, zamiast działaniom bohatera. Choć jest w tym przyjemny akcent. Mianowicie Ralph Fiennes, który doskonale "zwariował" na potrzeby "Pająka". Jego kreacja niemal zdominowała obraz. Szkoda tylko, że pajęczyna którą splótł razem z Cronenbergiem jest zbyt gęsta, przez co łatwo się w niej zaplątać.