Barbet Schroeder i Charles Bukowski zapraszają widzów na spływ rwącymi potokami taniej whisky, połączony z podziwianiem malowniczych krajobrazów marginesu społecznego. Organizują wycieczkę po zadymionych nocnych barach, brudnych spelunach oraz zdewastowanych i obskurnych dziurach potocznie nazywanych "tanimi mieszkaniami". Pokazują krwawe bójki na tyłach baru, nędzę, rozpacz, poczucie bezsensu i życie na krawędzi egzystencji. Opowiadają historię człowieka uzależnionego od własnego szaleństwa.
Henry Chinaski (Mickey Rourke) jest młodym, uzależnionym od alkoholu człowiekiem, stroniącym od innych ludzi i jakiejkolwiek pracy. Jedynymi umiejętnościami, jakie posiadł w życiu, są picie na umór i pisanie wierszy, które są dla niego ucieczką od jego wewnętrznych demonów i szaleństwa.
"Ćma barowa" jest nieodzownie związana z osobą Charlesa Bukowskiego. To on stworzył postać Henry'ego Chinaskiego, stanowiącą alter ego samego pisarza i będącą bohaterem większości jego autobiograficznych powieści i opowiadań. Nic więc dziwnego, że Bukowski poproszony o napisanie scenariusza uczynił Henry'ego wiodącą postacią swojej opowieści i z pomocą Schroedera przeniósł na ekrany kin pijackie wspomnienia ze swojej młodości.
"Ćma barowa" utrzymana jest w mrocznym, trochę przygnębiającym, barowym klimacie. Wszystkie miejsca, postacie i wydarzenia przedstawione są w bardzo realistyczny sposób, budząc w widzach uczucia fascynacji, lęku i niedowierzania, które nie pozwalają oderwać wzroku od ekranu. Duża w tym także zasługa rewelacyjnie przygotowanej scenografii, fantastycznych zdjęć i odpowiednio dobranej muzyki. Wszystkie te czynniki sprawiają, że produkcję Schroedera, mimo wypływającej zewsząd "brzydoty", ogląda się przyjemnie.
Mocną stroną filmu jest jego scenariusz. Losy i postać Chinaskiego przedstawione są w sposób intrygujący i tajemniczy, wzmagający w odbiorcach ciekawość. W filmie nie brakuje zaskakujących (aczkolwiek mało spektakularnych) zwrotów akcji, życiowych dramatów bohaterów oraz poczucia humoru – często dosyć specyficznego. Uwagę przykuwają także świetnie napisane dialogi, pełne błyskotliwych przemyśleń i dowcipu. Jedynym mankamentem jest zakończenie opowieści, które na pewno nie wszystkim przypadnie do gustu, a dla osób znających twórczość Bukowskiego nie będzie ani trochę zaskakujące.
Niewątpliwie największa gwiazdą "Ćmy barowej" jest odtwórca głównej roli, Mickey Rourke. Swoboda i realizm, z jakimi aktor przedstawił swoją postać, zasługują na słowa najwyższego uznania. W dużej mierze to dzięki niemu film do dzisiaj cieszy się dużą popularnością. Niestety znacznie gorzej wypadła partnerująca mu Faye Dunaway. Aktorka zagrała mało przekonująco, nieco sztywno i bez zaangażowania. Momentami odnosi się wrażenie, jakby nie bardzo chciała brać udziału w projekcie Schroedera. Z ról drugoplanowych na wzmiankę zasługuje Frank Stallone, który wcielił się w postać barmana Eddiego i swoją grą zyskał sympatię widzów.
"Ćma barowa" jest przeznaczona przede wszystkim dla fanów twórczości i osoby Charlesa Bukowskiego. Widzom, którzy nie mieli do czynienia z prozą i poezją kontrowersyjnego pisarza, film może wydać się pozbawiony sensu i puenty. Takim osobom stanowczo odradzam oglądanie go. Natomiast dla tej pierwszej grupy odbiorców "Ćma barowa" będzie wisienką na torcie literackich dokonań Bukowskiego.
Henry Chinaski (Mickey Rourke) jest młodym, uzależnionym od alkoholu człowiekiem, stroniącym od innych ludzi i jakiejkolwiek pracy. Jedynymi umiejętnościami, jakie posiadł w życiu, są picie na umór i pisanie wierszy, które są dla niego ucieczką od jego wewnętrznych demonów i szaleństwa.
"Ćma barowa" jest nieodzownie związana z osobą Charlesa Bukowskiego. To on stworzył postać Henry'ego Chinaskiego, stanowiącą alter ego samego pisarza i będącą bohaterem większości jego autobiograficznych powieści i opowiadań. Nic więc dziwnego, że Bukowski poproszony o napisanie scenariusza uczynił Henry'ego wiodącą postacią swojej opowieści i z pomocą Schroedera przeniósł na ekrany kin pijackie wspomnienia ze swojej młodości.
"Ćma barowa" utrzymana jest w mrocznym, trochę przygnębiającym, barowym klimacie. Wszystkie miejsca, postacie i wydarzenia przedstawione są w bardzo realistyczny sposób, budząc w widzach uczucia fascynacji, lęku i niedowierzania, które nie pozwalają oderwać wzroku od ekranu. Duża w tym także zasługa rewelacyjnie przygotowanej scenografii, fantastycznych zdjęć i odpowiednio dobranej muzyki. Wszystkie te czynniki sprawiają, że produkcję Schroedera, mimo wypływającej zewsząd "brzydoty", ogląda się przyjemnie.
Mocną stroną filmu jest jego scenariusz. Losy i postać Chinaskiego przedstawione są w sposób intrygujący i tajemniczy, wzmagający w odbiorcach ciekawość. W filmie nie brakuje zaskakujących (aczkolwiek mało spektakularnych) zwrotów akcji, życiowych dramatów bohaterów oraz poczucia humoru – często dosyć specyficznego. Uwagę przykuwają także świetnie napisane dialogi, pełne błyskotliwych przemyśleń i dowcipu. Jedynym mankamentem jest zakończenie opowieści, które na pewno nie wszystkim przypadnie do gustu, a dla osób znających twórczość Bukowskiego nie będzie ani trochę zaskakujące.
Niewątpliwie największa gwiazdą "Ćmy barowej" jest odtwórca głównej roli, Mickey Rourke. Swoboda i realizm, z jakimi aktor przedstawił swoją postać, zasługują na słowa najwyższego uznania. W dużej mierze to dzięki niemu film do dzisiaj cieszy się dużą popularnością. Niestety znacznie gorzej wypadła partnerująca mu Faye Dunaway. Aktorka zagrała mało przekonująco, nieco sztywno i bez zaangażowania. Momentami odnosi się wrażenie, jakby nie bardzo chciała brać udziału w projekcie Schroedera. Z ról drugoplanowych na wzmiankę zasługuje Frank Stallone, który wcielił się w postać barmana Eddiego i swoją grą zyskał sympatię widzów.
"Ćma barowa" jest przeznaczona przede wszystkim dla fanów twórczości i osoby Charlesa Bukowskiego. Widzom, którzy nie mieli do czynienia z prozą i poezją kontrowersyjnego pisarza, film może wydać się pozbawiony sensu i puenty. Takim osobom stanowczo odradzam oglądanie go. Natomiast dla tej pierwszej grupy odbiorców "Ćma barowa" będzie wisienką na torcie literackich dokonań Bukowskiego.
Moja ocena:
7
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
