Recenzja filmu

Kochanek (1992)

"Kochanek" w reżyserii Jean-Jacques Annauda powstał w roku 1992 na podstawie autobiograficznej powieści Marguerite Duras. Opowiada historię romansu nastoletniej uczennicy z dwukrotnie od niej starszym, pochodzącym z rodziny bogatych finansistów, Chińczykiem. W głównych rolach wystąpili Jane March oraz Tony Ka Fai Leung.

Para poznaje się na promie płynącym deltą Mekongu. Jego uwagę przykuwa męski kapelusz noszony przez dziewczynę, ona zwraca uwagę na jego elegancję i pewność siebie. W jednej z dalszych scen kochanek pyta ją, czy miałby u niej szansę, gdyby był biedny. Bohaterka odpowiada, że podoba jej się taki, jaki jest, czyli bogaty. Jak na piętnastolatkę deklaracja ta brzmi nie tyle buńczucznie, co raczej wyrachowanie.

Trudno powiedzieć, które z nich jest bardziej zepsute: mężczyzna podrywający bez oporów nieletnią czy ona, która w pewnym momencie przejmuje kontrolę, by wykorzystać partnera finansowo. Rodzina nastolatki nie jest zbyt majętna i być może to rzuca się w oczy Chińczykowi – męski kapelusz, wieczorowe buty i licha sukienka, które dziewczyna nosi w większości scen (jeśli ma na sobie jakiekolwiek ubranie) mocno się gryzą i świadczą o pewnej przypadkowości stroju. Jest jednak białą Francuzką, a on bywa w Paryżu i biegle włada jej językiem ojczystym. Może sądzić, że jest prawie pełnoletnia, gdyż w rozmowie dodała sobie półtora roku, a w Azji trudno znaleźć kochankę europejskiego pochodzenia. Dla niego jest to namiastka wielkiego świata, za którym tęskni.

Choć oboje bohaterów budzi we mnie odrazę swoim zachowaniem i brakiem kręgosłupa moralnego, to bardziej potępiłabym młodszą z nich, gdyż to za jej sprawą przygoda erotyczna zyskuje otoczkę prostytucji. Krępująco wypada już scena rodzinnej kolacji u boku kochanka. Potem sprawy mają się już tylko gorzej.

Negatywnych postaci w filmie Annauda jest więcej – choćby starszy brat dziewczyny, terroryzujący rodzinę utracjusz, czy przyjaciółka z pensji marząca o zostaniu prostytutką. Nie trzeba jednak lubić bohaterów, by docenić opowiadający o nich film. "Kochanek" jest filmem erotycznym, jednak dalekim od wyuzdanej pornografii. Romans obudowany jest społecznym kontekstem, a partnerzy to postacie z krwi i kości, mające swoje marzenia i problemy. Fabule głębi dodaje narracja z off-u prowadzona przez Jean Moreau, która – jako dojrzała odpowiedniczka głównej bohaterki – przedstawia jej lęki i motywację, która kryła się za czynami. I choć mam mieszane uczucia względem tego, co dane mi było oglądać na ekranie, uważam, że film nie był zły. Polecam go jednak raczej miłośnikom filmów erotycznych z dodatkiem odrobiny psychologii.