To było jedno z pierwszych anime, jakie widziałam i dlatego mam wielki sentyment do tego tytułu. Na początku irytowała mnie kreska, ale później jakoś przywykłam. Bardzo ciekawe postacie. Trochę przesadzili z końcówką, ale mimo wszystko polecam!

Ostatni odcinek - powiedzmy, że pierwsza połowa wzruszająca, druga przecukrzona.

Powiem tak. Rozkręca się powoli. Od środka pnie się w górę błyskawicznie. Pod koniec myślałem, że zaraz przebije Puella Magi Madoka Magica (po prawdzie pod względem postaci ją przebija, choć nie antagonisty). Ale wiecie po czym się poznaje najlepsze anime? Nie po tym jak zaczynają, ale jak się kończą. I w tym jednym Madoka miała końcówkę bardziej spójną i logiczną oraz nieprzesłodzoną. Ale i tak się wybawiłem, choć około 10 odcinka myślałem, że Mai Hime podzieli los Magical Girl Lyrical Nanoha: Strikers. Ale nie. Jeśli lubisz Magical Girls to Mai Hime należy obejrzeć i to koniecznie (podkreślam to słowo) przed Puella Magi Madoka Magica. Być może kolejność oglądnięcia wpłynie na wasze preferencje. Bowiem po seansie Mai Hime, Puella Magi Madoka Magica traci sporo ze swego nimbu oryginalności.

Dokładnie! Podobny początek, nawet Natsuki przypomina Homurę. Całe to ostrzeganie przed zostaniem magical girl wydaje się znajome dla tych, którzy oglądali "Madokę". Ja też obejrzałam "Mai Hime" po "Madoce", ale bynajmniej nie to mi zepsuło smak, tylko właśnie cały ten cukier-puder na koniec. Rozumiem, że trzeba było trochę spuścić z tonu, bo ile angstu można wytrzymać, ale nie musieli przeginać w drugą stronę...
A i skojarzenie z "Nanohą" nie jest przypadkowe. Nie dość, że połączenie magii z techniką, to jeszcze zalew słodkości, i to nie tylko w "Strikers".