Miasto marzeń, osiągnięcie ludzkości i inżynierii, cud zachodniego świata. I wielka, otwarta rana Ameryki. Dokument wiedzie nas ścieżkami historii. Obserwujemy powstawanie miasta, rozwój, filmy, musicale rozgrywające się na jego ulicach. Wielkie przedsięwzięcie, jakim jest budowa bliźniaczych wież. Powstawanie irracjonalnie wysokich brył stali i betonu, spawacze na wysokościach, tworzący coś, co przetrwa stulecia. I tyle ze słodyczy. Wieże znikają w ciągu minuty, składają się jak domek z kart. Trud idzie na marne, pochłania tysiące ofiar.
Spike ciągle zestawia nam idyllę z rzeczywistością - chłodniami ustawionymi na ulicach na ciała zmarłych na covid i w końcu z 11 września, który zakończył na całym świecie pewną epokę. Piękny słoneczny dzień, o którym mówią wszyscy bohaterowie nagle stał się ciemną nocą.
Nie dziwi mnie mnogość dokumentów i filmów o tych wydarzeniach. Tamten dzień jest wyrwą nawet w moim sercu, chociaż obserwowałam go jako dziecko z bezpiecznej pozycji Europejki i nie drżałam o nikogo z bliskich, kto mógłby się tam znaleźć.
Dokument jest zrealizowany bardzo porządnie, widać w nim rękę sprawnych filmowców. Zdjęcia, montaż, muzyka Terenca Blancharda, wszystko jest ze sobą perfekcyjnie zgrane. Dziekuję Spikeowi za te 8 godzin dokumentu-hołdu.