Scenarzyści bardzo sprawnie balansują między treścią Ewangelii a tym, co dodają "od siebie". Myśli, refleksje, wątpliwości apostołów mogą wybrzmieć, czyniąc ich postaciami z krwi i kości, już nie tak odległymi jednostkami, mitycznymi bohaterami.

Dodatkowe dialogi między uczniem a Jezusem podczas burzy są bardzo wymowne. Wypowiedziane słowa poruszają serce emocjonalnym autentyzmem. Piotr nie boi się wyrażać swoich uczuć, a w szczególności tych negatywnych, a Jezus daje mu do tego przestrzeń. Trudności dotykają każdego, ważne by w tych chwilach łapać się Jego, aby nie utonąć.