Deranged

Z jednej strony zwyczajnie zły i chcąc nie chcąc komiczny. Przede wszystkim w pierwszej połowie, gdy śmiertelna powaga z jaką jest opowiadany, zderza się z kiczem taniego psychologizowania, łopatologicznie dosłownych dialogów i często źle odegranych, szokujących w zamiarze scen, co daje mocno groteskowy efekt...

Z początku film przypominał mi lekko "Różowe flamigi" Watersa, jednak na szczęście obleśne i budzące coś pomiędzy zniesmaczenie, rozbawieniem i zażenowaniem motywy skończyły się dość i szybko. Chodzi mi tu o śmierć matki i motywy z jej grubą znajomą. Później robi się trochę bardziej horrorowato.
Rola Blossoma...

Czy może ktoś skojarzy ten film? Oglądałam w latach 90. pewien horror i za cholerę nie mogę sobie przypomnieć jego tytułu. Z filmu zapamiętałam tylko kluczowe sceny: maniak -morderca "marynował" i kolekcjonował skóry zdarte z twarzy kobiet w słoikach. Miał ich spora kolekcję, czasami zakładał te "maski" na swoją twarz...

Będę mieć przed oczami sceny z tego filmu w momencie gdy pojawi się straszny starszy Pan. Mam nadzieję że nie jest to jedno uniwersum

Aż dziw bierze, że do tej pory nie oceniłem tego filmu, bo "Deranged" należy do grona moich ulubionych horrorów lat 70-tych. Obejrzane filmy oceniam jednak skrajnie wybiórczo i zrobiłem sobie ponad czteroletnią przerwę od Filmwebu. "Deranged" Jeffa Gillena i Alana Ormsby obejrzałem po raz pierwszy 4 sierpnia 2008 roku,...