Guillaume Depardieu 

Guillaume Jean Maxime Depardieu przyszedł na świat 7 kwietnia 1971 roku w Paryżu. Jego ojcem jest słynny aktor francuski Gérard Depardieu, natomiast matką aktorka Elisabeth Guignot. Ma młodszą o dwa lata siostrę Julie Depardieu. Dorastał w cieniu słynnego ojca, i jak wspomina, nienawidził go. Głównie za to, że częściej czytał w gazetach, jak zdradza jego matkę, niż miał go przy sobie. Pogodzili się dopiero w 1998 roku. Gérard przyznał, że popełnił wszystkie błędy wychowawcze, a Guillaume - że powtórzył wszystkie życiowe pomyłki ojca. Już jako 15-latek trafił do więzienia za kradzież, niedługo potem aresztowano go za narkotyki. Dużo pił, wdawał się w burdy. Zawsze był niepokorny, żył na granicy autodestrukcji.

Na dużym ekranie zadebiutował u boku ojca w roli 17-letniego Marina Maraisa w filmie Alaina Corneau "Wszystkie poranki świata" (Tous les matins du monde) (1991), który zostały nad Sekwaną obwołane arcydziełem, zdobywając siedem Cesarów i stając się najgłośniejszym filmem francuskim 1991 roku. Postać Freda w czarnej komedii "Les Apprentis" (1995) Pierre'a Salvadori przyniosła mu nagrodę Césara, do której wcześniej już dwukrotnie był nominowany. Natomiast za rolę Pierre'a w dramacie romantycznym Leosa Caraxa "Pola X" (1999) zdobył nagrodę na festiwalu filmowym w Gijón, w północno-zachodniej Hiszpanii.

W 1995 roku wjeżdżał na motorze do Paryża. Z bagażnika samochodu, który go wyprzedzał, spadła źle umocowana walizka. Gdy potem złamana noga dobrze się zrastała, pomyślał, że miał sporo szczęścia. Za wcześnie... Mówił, że nigdy niczego się nie bał. Jednak pierwszy raz w życiu stchórzył 7 czerwca 2003 roku - nazajutrz po amputacji. Unikał luster, starał się nawet nie widzieć swojej twarzy, kiedy mył zęby. Brał prysznic, nie patrząc w dół. Chciał popełnić samobójstwo. Po pierwszym szoku wyciszył się. W ośrodku rehabilitacji uczy się chodzić. Nie chciał, by rodzice odwiedzali go w ośrodku. Pisał scenariusze, komponował - muzyka stała się jego pasją. Twierdzi, że może być też rzeźbiarzem, ogrodnikiem lub rzemieślnikiem. Po operacji zapewniał, że kończy, jak sam to określił, z "żałosnymi wybrykami". Przestaje pić alkohol, rzuca palenie i zamierza się ustatkować. Jednak jego krewki charakter szybko dał o sobie znać. W piątek, 22 sierpnia 2003 roku, strzelił z pistoletu pneumatycznego (na śrut) do człowieka, który zaczepił go na ulicy. Noc spędził w areszcie, wyszedł za kaucją 5 tysięcy euro. Guillaume spędzał weekend w willi rodziców, w kurorcie Trouville. Istnieją dwie wersje incydentu, jaki miał miejsce późnym wieczorem. Człowiek, który złożył skargę, twierdzi, że wyraził tylko uznanie dla jego działalności na rzecz chorych w wyniku zakażeń szpitalnych, a potem zauważył, że aktor ma na sobie to samo ubranie, w jakim wystąpił na sesji fotograficznej dla prasy. Wtedy Depardieu mu naubliżał, po czym wyciągnął broń. Strzał padłby w jego stronę, gdyby nie kuzyn aktora, który podbił mu rękę. Guillaume twierdzi, że został zaczepiony przez pięciu mężczyzn, którzy go poturbowali i zniszczyli mu protezę. Gdy odeszli, pojawił się ów fan, a on w tym samym momencie strzelił w górę, by wezwać pomoc. Prokurator nie dał mu wiary. 9 września 2003 roku aktor stanął przed sądem oskarżony o napaść i nielegalne posiadanie broni. Depardieu junior wciąż miał kłopoty z wymiarem sprawiedliwości. 16 września 2003 roku trafił na dziewięć miesięcy do aresztu.

Depardieu junior został wypuszczony z aresztu za kaucją 9000 dolarów. Młody aktor miał amputowaną prawą nogę po tym jak uległ zakażeniu szpitalnemu. Założył po tym stowarzyszenie osób poszkodowanych w wyniku zakażeń szpitalnych.