film
Skowronki na uwięzi
Skřivánci na niti1969
1h 30m
Opowieść o codziennym życiu robotników z huty w Kladnie, którzy jako niegdysiejsi członkowie drobnej burżuazji zostali w latach pięćdziesiątych poddani przymusowej reedukacji.
Skowronki na uwięzi
reżyseria Jiří Menzel
scenariusz Jiří Menzel, Bohumil Hrabal
produkcja Czechosłowacja
premiera 1 lutego 1990 (Światowa)
Nowość
Popularna #1
Bycie "półkownikiem" m.in. za taką autoironię "Ty masz typowo czeską naturę. Tylko Ci przydzielą byle funkcję i już myślisz, że gówno to twój wujek" Szacun!
czytaj dalej
Ranking ról
Opis filmu Skowronki na uwięzi
Film inspirowany doświadczeniami Bohumila Hrabala z odlewni stali w Kladnie, opisuje codzienne życie dawnej drobnej burżuazji - intelektualistów i właścicieli sklepików, którzy w latach 50. w ramach tzw. reedukacji zostali przymuszeni do pracy na miejscowym składowisku złomu. Nadzieja i beznadzieja, humor i powaga łączą się tutaj w... czytaj dalej
Informacje o filmie Skowronki na uwięzi
premiera 1 lutego 1990 (Światowa)
na podstawie Bohumil Hrabal (opowiadanie)
studio Filmové Studio Barrandov
tytuł oryg. Skřivánci na niti
inne tytuły Larks on a String Międzynarodowy
Skylarks on a String Międzynarodowy
Larks on a Thread
więcej
Film nakręcony został w Kladnie (Czechosłowacja, obecnie Republika Czeska).
Okres zdjęciowy trwał od 14 kwietnia do 12 sierpnia 1969 roku.
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Dla mnie osobiście zadziwiające jest to, że w bloku komunistycznym w 69 roku, mógł powstać taki film.Wydaje mi się że
nie ma polskiego filmu z tego okresu, tak bardzo ośmieszającego ówczesny ustrój.
...może taki patetyczny ton nie bardzo pasuje do czeskiej (czechosłowackiej) kinematografii, ale w
gruncie rzeczy film Menzla, mimo całej groteskowości i sarkazmu, o tym właśnie traktuje;
podobnie zresztą jak duża część prozy Hrabala. Skřivánci oglądałem dawno temu w telewizorze i
nie do końca dostrzegłem wtedy...
Znakomita ekranizacja powieści Bohumila Hrabala, przyjaciela Jiri Menzla. Zjadliwa ironia przeplata się w filmie z subtelnie wkomponowaną lirycznością. Uwielbiam ironię Hrabala, jest przeważnie obłożona ciepłem i optymizmem. A jeśli za ekranizację powieści Hrabala zabierze się Menzel, to wychodzą właśnie takie...
