Gigante

mogłem spokojnie przetrawić wszystkich znaczeń, jakie kryły się w tym filmie.

Idą sobie na przykład bohaterowie ulicami Montevideo, spokojnie, bez pośpiechu, panna przodem, Gigant za nią. Zachodzą do kafejki internetowej. Ok, sam w tym czasie też zdążyłem coś tam sobie wyguglać na boku. Gigant je kanapkę ze...

...no właśnie. Zamysł był niezły. Pokazanie prawdziwego zauroczenia i wątpliwości targanych zakochanym człowiekiem. Ot proste, bez fajerwerków, prawdziwe. Tylko po drodze ktoś się tu pogubił...I nie mówię o głównym bohaterze, on bardzo konsekwentnie unika obiektu swoich westchnień żyjąc w zasadzie tym platonicznym...

podoba mi się film, który nie budzi emocji większości widzów.. no nic na to nie pradzę, że lubię filmy o życiu zwyczajnym, prostym i cichym...

Minimalistyczny film o miłości, gdzie nikt nie stara się oszukiwać, że mamy do czynienia z prawdziwie szczerym uczuciem.

To obraz gdzie brak słów i niewinne pojedyncze gesty nieśmiałego człowieka mówią więcej o naturze uczucia, niż większość zimnie wykalkulowanych, dosadnych obrazów o relacjach międzyludzkich razem...

dialogi w filmie wyświetlanym w kinie, które było słychać.... hehe "john i love you please save me" cieniutkim głosikiem itp - wg mnie idealnie oddaje to co serwują nam teraz multipleksy - płytkie kino s/f - taki ukryty smaczek w "Gigante"