ja jestem osobą którą trudno wzruszyć a naprawdę bardzo płakałam na tym filmie.
też nie lubię piłki nożnej można powiedzieć że nienawidzę ale te sceny miały pokazać co Akkie może stracić kiedy umrze (pasje,przyjaciół,rodzinę)
rozumiem że są smutniejsze filmy i to po prostu dla ciebie było za słabe
ale jak dla mnie film zasługuje na najwyższą ocenę 10/10

Jak dla mnie właśnie "Keith" i "Now is good" to nudne filmy,jak widac każdy ma inny gust ;)

Ogladalam Now is Good, Bez mojej zgody oraz Keith. Tego jeszcze nie .. Ale dla mnie Now is good bylo fatalne. Bez mojej zgody tez bez rewelacji. Keith super. Ciekawe jak ten by mi sie spodobal.

Gdybym miała te filmy poukładać od najlepszego to najgorszego to wyglądałoby to tak 1.Keith 2.Bez mojej zgody 3.Now is good a ośmioklasiści na samiutkim końcu. Obejrzyj i zgłoś się z oceną ;) też jestem ciekawa

Tak zrobie :)

i nie zrobiłeś :(

A ja powiem że wiem jak to wygląda i en film świetnie o odzwierciedlił.
Moja przyjaciółka była w wieku tej Akkie kiedy zachorowała i mimo tak ciężkiej choroby poczucia humoru nie brakowało jej, lekarzom i pacjentom. Na onkologii lekarze starają się aby te nawet najmniejsze szkraby z białaczką nie traciły nadziei.
Moja przyjaciółka walczyła pół roku i niestety zmarła ale pamiętam jak z uśmiechem na twarzy mówiła: "co z tego że teraz nie mam włosów... odrosną mi i będę miała może kręcone i rude".
Film "Bez mojej zgody" był o białaczce ale to był innego typu film. Tam rodzice chcieli dać na stół operacyjny drugie dziecko żeby tylko ratować tą starszą. Mnie bardzo wzruszył bo wiem jak ja chciałam oddać wszystko za życie mojej przyjaciółki.

Może właśnie dlatego film tak cię wzruszył. Po takich przeżyciach ciężko nie być wrażliwym jeśli chodzi o temat białaczki. Jednak ja swoją opinię podtrzymuję, na mnie ten film nie ''podziałał'' w żaden sposób

a ja właśnie ten film oceniam lepiej niż "Bez mojej zgody" , chociaż ja ryczę na każdym choć trochę smutnym filmie :)

No widzisz , dla mnie ''Bez mojej zgody'' to absolutny wyciskacz łez nr 1. W życiu tak nie płakałam na filmie. Dodatkowo bardzo zapadł mi w pamieć , bo bite dwa tygodnie myślałam o przedstawionej tam historii i temacie nowotworów u młodych ludzi. Uwierz mi , jak nigdy nie płaczę przy innych (taki już mam charakter) , tak wtedy płakałam z dwiema osobami , że zużyliśmy roczny zapas chusteczek ;) A ''Ósmoklasiści...'' no cóż , tak jak mówiłam , film oglądnęłam zupełnie bezrefleksyjnie i nic , naprawdę NIC we mnie nie drgnęło.