Podzielam. Moje ulubione sceny - bal i uwodzicielski walc z Wrońskim (z tym urokliwym splotem ramion), spotkanie u księżnej Betsy "z fajerwerkami", tragiczna wizyta w teatrze (gdy Anna boleśnie doświadcza odtrącenia przez towarzyskie kręgi)

10/10, chociazby za sam pomysl 'krecenia filmu' w teatrze.

Podzielam opinię. Pierwsza ekranizacja Anny Kareniny, która wyszła poza książkowy banał. Piękna scena balu, emocje postaci niemal namacalne. Podobała mi się też scena na wyścigach i zbudowanie napięcia - tym razem męża K. Niemal czuje się, co czują czy myślą bohaterowie. Sugestywny obraz, wyważony, wysmakowany artystycznie, zagrany teatralnie, jakby zatrzymany - gesty wygrane do końca, zaakcentowane, przerysowane. I pociąg - cały zamrożony, jak z baśni. Niemal malarski obraz.

Nawet nje wiem co mam dodać, wyraziłas moje spojrzenie na ten film idealnie. Wlasnie, ktoś w końcu wyszedł poza rany książki. Zakochałam się w tym teatralnym przedstawieniu. Muzyka mnie urzekła. Pociąg nie mam słów. Jest tyle fantastycznych szczegółów. Przerysowane gesty. No scena tańca rewelacja. Widziałam film kilka razy, widziałam inne adaptacje, czytałam książkę, ale dopiero ta wersja naprawdę mnie zachwyciła. Te wymowne spojrzenia Wronskiego, ta Jego obsesyjna chęć zdobycia Anny. Film naprawdę mnie zachwycił.