Może obiecywałam sobie zbyt wiele - w końcu to film z Meyersem, plus zjawiskowa Vodianova oraz cudne widoki.
No i wielka klapa. Trudno dotrwać do końca filmu, bo poziom głupoty i absurdów staje się coraz wyższy i trudny do zniesienia. Poniżej raptem kilka przykładów:

1) Stroje i fryzury nie odpowiadają latom 30 XX wieku. Chodzi mi tu głównie o panie. Momentami wyglądają jak żywcem wyjęte z lat 60 tych co jest aż żenujące bo obraża inteligencję widza. Rozumiem chęć reżysera by pokazać piękne ciałko Vodianowej, ale wtedy kobiety nie ganiały wtedy bez stanika i nie rozbierały się gdzie popadło. Tym bardziej te z wyższych sfer.

2) Męscy bohaterowie pracują w dyplomacji, a należy pamiętać,że wtedy na takich stanowiskach znajdowali się ludzie z wyższych sfer, z kindersztubą wyniesioną z domu. Tymczasem tutaj zachowują się chamsko wobec kobiety, która jest żoną jednego i potencjalną kochanką drugiego ( scena na przyjęciu).

3) Wysoko postawiony urzędnik z Genewy jedzie sam do Berlina i łazi po żydowskich zaułkach w czasie zamieszek i szaleństwa palenia książek na stosach...aż się sam prosi żeby dostać w mordę od bojówek faszystowskich. Szczyt bezmyślności.

4) niby wielkie uczucie pokazane jest płasko i bez ikry, nie poczułam patrząc na główną parę nic poza irytacją i wrażeniem sztuczności

5) Vodianova piękną kobietą jest i basta. Ale na litość boską niech nie gra więcej w filmach!. To czyste, lite drewno!!!!!!!!!