Film opowiada historię małżeństwa, które w podróż poślubną wybierają się do Rzymu. Na miejscu, młodziutka Wanda ucieka z hotelu w poszukiwaniu swego idola - bohatera serialu ‘Białego Szejka’. Po spotkaniu z mężczyzną przekonuje się jednak iż nie jest on takim, jakim kształtuje go serial. W tym czasie mąż ukrywa prawdę przed rodziną, by jak najlepiej wypaść w ich oczach. Jak długo to potrwa?

Barwna opowieść o młodej parze, która na miesiąc miodowy udaje się do Rzymu. Panna młoda pragnie spotkać aktora, który wcielił się w fotokomiksowego herosa, znanego jako "Biały Szejk". W międzyczasie jej mąż poznaje Cabirię - prostytutkę...

Bohaterami opowieści są Wanda i Ivan, młode małżeństwo, przyjeżdżające do Rzymu z rodzinną wizytą. Wanda, zafascynowana bohaterem jednego z fotokomiksów pt. "Biały szejk", staje się ofiarą własnej wyobraźni. Umawia się na spotkanie z aktorem Fernandem, który, ucharakteryzowany na planie filmowym na bohatera opowieści, bez reszty podbija serce naiwnej dziewczyny. Wypływają w romantyczny rejs po morzu, ale idylla miłosna kończy się szybko i bardzo dla Wandy boleśnie...

Filmem tym nawiązał Fellini do operujących stereotypem i sztampą kiczowatych ilustrowanych komiksów, które w latach 50-tych cieszyły się we Włoszech ogromnym powodzeniem. Pomysł filmu wypłynął od Michelangelo Antonioniego, ale ostatecznie zrealizował go Federico Fellini. W Białym szejku bezlitośnie obnaża on mentalność i psychikę człowieka przesiąkniętego "kulturą komiksową", pokazuje, jak silną presję wywiera władza pozorów i lęk przed prawdziwym, własnym życiem i jego szarą codziennością.

Fellini dokonał wiwisekcji mieszczańskiej mentalności, obnażając jej fałsz i skrywanie się za fasadą zakłamanej moralności, rysując swoich bohaterów kreską wytrawnego karykaturzysty.

[Opis Filmoteki Narodowej]

Para młodych nowożeńców z prowincji przybywa do Rzymu na swój miesiąc miodowy. Ivan (Leopoldo Trieste) zaplanował wyjazd co do minuty. W jego rozkładzie znajdują się wizyty u rodziny, zwiedzanie miasta, a nawet audiencja u papieża. Taki sposób spędzania wakacji nie podoba się jego żonie, młodziutkiej Wandzie (Brunella Bovo), spragnionej romantycznej przygody. Dziewczyna z pasją rozczytuje się w tzw. "fumetti", czyli popularnych obrazkowo-fotograficznych romansach, a jej ulubionym jest "Biały szejk". Studio, w którym montuje się tę historyjkę mieści się nieopodal Rzymu, dlatego Wanda korzystając z okazji, pragnie zobaczyć na własne oczy swego idola Fernando Rivolego (Alberto Sordi), w którym się skrycie podkochuje. Kiedy tylko nadarza się okazja, młoda żona wymyka się mężowi by spotkać się z Szejkiem. Niestety, jak często bywa, jej wyobrażenia na temat bajkowego bohatera znacznie rozmijają się z prawdą - aktor wcielający się w tę postać, nie okazuje się nim w rzeczywistości.
W międzyczasie, Ivan odkrywa ucieczkę Wandy. Zrozpaczony, zaczyna tworzyć własne "fumetti", by ukryć swój żal przed rodziną. Romantyczne iluzje obydwojga małżonków jeszcze przed końcem nocy ulegają zniszczeniu. Następnego ranka bohaterowie spotykają się, czując że wreszcie znaleźli to, czego szukali.

Biały szejk to pierwszy samodzielnie nakręcony film Felliniego, który raczej nie przysporzył mu popularności, zarówno wśród krytyków, jak i publiczności.

Młode małżeństwo w czasie podróży poślubnej przybywa do Rzymu. Oprócz odwiedzin rodziny, mają także zaplanowaną audiencję u Papieża. Po podróży Ivan, młody małżone, ucina sobie drzemkę, a jego żona Wanda wymyka się do pobliskiej redakcji gazety dla pań, aby poznać Białego Szejka-bohatera jej ulubionego fotostory. Niestety bezpośrednie spotkanie z idolem rozwiewa wszelkie romantyczne wyobrażenie o ?księciu z bajki?. Zawiedziona i zrozpaczona Wanda, obawiając się powrotu do męża, snuje się nocą po ulicach Rzymu. Postanawia popełnić samobójstwo. W tym samym czasie Ivan stara się odnaleźć żonę. Na swej drodze spotyka jednak prostytutkę?

[opis dystrybutora do wydania DVD]

Ivan Cavalli przybywa do Rzymu w podróż poślubną, w uroczystym dniu narodowego święta. Ma precyzyjnie opracowany plan pobytu. Najważniejszym jego punktem jest oczywiście wizyta u papieża, a następnie obiad w gronie rodzinnym i oglądanie pomników imperialnej historii. Ivan jest człowiekiem bez właściwości, od prawdy o sobie ucieka w konwencje i frazesy. Jego postępowaniem kieruje infantylny lęk przed kompromitacją - to tacy jak on stanowili produkt epoki faszyzmu.
To dzieło złośliwego obserwatora, ironisty i cynika. Federico Fellini szydzi zjadliwie z mieszczańskiej hipokryzji, z patriotyczno - kościelno - rodzinnej retoryki, z tzw. zwykłego człowieka, który był podówczas obiektem kultu, z włoskiej mentalności. Żadna postać nie wzbudza sympatii. Każda ma jakiś rys negatywny, karykaturalny, śmieszny. W "Białym szejku" dużo jest chaplinady, odwoływania się do komików kina niemego, do komiksów. Fellini bawi się rekwizytami ze specyficznego pogranicza rzeczywistości i filmowej mitologii, kapeluszami i papierosami. To one wyznaczają rytm, strykturę, relacje między bohaterami.