Na pewno kochał Szkocję ;)

Załóżmy, że podle historii kochał tylko żonę. Izabela Francuska w chwili jego śmierci miała ok. 9 lub 10 lat. Według filmu musieliby się zakochać (i uprawiać seks), gdy Izabela miała 8, a Wallace 34 lata. Jest to więc niemożliwe, także ze zgoła innych powodów.

Takich smaczków w Bravehearcie jest więcej. Film świetnie się ogląda, ale sporo tu uogólnień, zakrętów fabularnych niezwiązanych z prawdą historyczną, czy też zwyczajnie dostępną nam wiedzą o postaci Wallace'a.

to po co bzykał się z Izabelą? :)

Myślę, że sytuacja jest bardziej złożona. Żona dała Wallace'owi poczucie spełnienia (miłość, rodzina, stabilność), które zostało brutalnie odebrane im obojgu. Nie ukrywam, że miałam podczas oglądania filmu za złe Williamowi pamiętne postępowanie wobec Izabeli. ;) Ale z drugiej strony... w życiu MOŻNA zakochać się drugi raz i myślę, że on był Izabelą faktycznie zauroczony. Sądzę, iż było to więcej niż "chwila zapomnienia", lecz Izabela mimo wszystko nigdy nie zastąpiłaby mu żony - tej jedynej, która dała mu pełnię szczęścia i której pełnię szczęścia on mógł dać. I na "łożu" śmierci wrócił sercem i myślą właśnie do tej, która nadała jego życiu sens, której miejsca nie zajęłaby w pełni żadna inna kobieta.

czyli jednak nie kochał Izabeli, a przeżył z nią upojną noc i tyle...
ja tam w to nie wierzę - każda miłość jest pierwsza, a na pewno inna i piękna... coś warta, gdybym miała się ograniczać - nie, nie pokocham innego, wolę umrzeć, bo w życiu tak się nie da - to przecież całe społeczeństwo byłoby zmarkotniałe i nie żeniliby się drugi raz itp. ;)
niby był żonaty, ale ona szybko została zamordowana, z Izabelą skutkowało to dzieckiem, a on nawet o tym nie wiedział....

a cóż w tym dziwnego? ;) z Murron był bardziej zżyły, ale odkąd ją zabili na pewno uczucie lekko przygasło. zakochanie po raz drugi nie jest niczym dziwnym i podkreślę drugi raz, że w końcu jego ukochana jużod dłuższego czasu nie żyła.

Kochał tylko sam siebie.

Brzmisz jakbyś życia nie znał/ła. Kochał żonę, ale żył dalej. W całej tragicznej sytuacji i w niesamowicie ciężkich dla niego chwilach trafiła się piękna kobieta, która się w nim zakochała i niezmiernie mu pomagła, uratowała życie dużej części jego armii, a kto wie może i jemu samemu. Nie dziwne więc, że i on poczuł coś do niej i pozwolił sobie na chwilę zapomnienia. Na pewno darzył ją uczuciem, ale jego życiową miłością była okrutnie zamordowana żona.