Może to, co napiszę nie będzie miało takiego znaczenia, ale ja uważam, że lalkę zabrała ze złośliwości względem tej rodziny. Z jednej strony denerwowała chęć zagarnięcia plaży dla siebie, a generalnie ich poczucie wyższości, a z drugiej fakt, że relacja matka - córka przypominała jej przeszłość. W pewnym momencie jednak ta relacja z Niną stała się dla niej czymś wciągającym, więc postanowiła jej oddać lalkę, a że tego nie zrobiła - wynikało z faktu, że poczuła niezręczność. Ona w ogóle miotała się pomiędzy wieloma emocjami, nie do końca wiedziała czego chce i co ma robić. Ostatecznie podczas ostatniej rozmowy z Niną powiedziała, że zrobiła, co zechce, ale sama wiedziała, że to też nic dobrego, czasem robienie czego się w danym momencie chce nie jest na dłuższą metę tym, co nas spełni. Ona była głęboko niespełniona, wpierw w miasteczku, które nie dawało jej emancypacji, z matką bez studiów, potem czuła się gorsza względem innych badaczy, bo była kobietą, ostatecznie aspirowała może do bycia pisarką, a tylko zajmowała się literaturą i facet, który ją docenił finalnie nawiązał z nią romans (czego też na dłuższą metę nie potrafiła wytrzymać). Puenta - w dobie tych wszystkich gorzkich refleksji, jakie mnie naszły sam finał już wiele mi nie dodał, więc tak sądzę, że może być to i metafora, bo mogła nigdy nie dotrzeć nad wodę i po prostu mieć wypadek. Telefon sam w sobie jest faktycznie dziwny, bo córka mówi, że nie mogła się dodzwonić i myślała, że nie żyje.

Jestem tuż po obejrzeniu filmu i przeczytaniu większości komentarzy na filmwebie. Hmmm skłaniam się do waszej interpretacji że Leda umarła. Poszłabym o krok dalej w tych moich insynuacjach.
Faktycznie widziała siebie w Ninie, albo wręcz ją wymyśliła, czyli to była postać jej Alter ego, albo powieść którą tworzyła. Dlatego, że scena z zaginięciem córki Niny na plaży, szukali w wodzie. Dziewczynka się znalazła , Leda miała również takie przebłyski że woła córkę na plaży. Mogła to być jedynie w jej głowie. Moim zdaniem były problemy psychiczne. Zarówno z lalką jak i nieprzepracowane traumy z dzieciństwa i macierzyństwa, małżeństwa. Być może sama popełniła samobójstwo wbijając sobie ostrze w brzuch i w wchodząc do tej wody. Taka metafora, słów Niny żeby oglądała się za siebie, że przeszłość ją w końcu dopadła. I być może gdy umarła dopiero mogła porozmawiać z córką, która zginęła wcześniej. To jest piękne,że są takie możliwości w tym filmie, żeby sobie odpowiedzieć po swojemu na te pytania.

A w ogóle chaotycznie napisałam. Ale co jeśli Nina była wymyśloną postacią, urojoną przez Lede i jej córka również? Mogła ześwirować na tej wyspie, bo widać że stroniła od ludzi i miała takie zachowania antysocjalizacyjne. Dziwne zachowania. Ktoś dzwonił i nikogo nie było przed drzwiami, itd. równiez jak Nina pyta Lede czy to kiedyś przejdzie ta depresja? A ona przyznaje niejako przed samą sobą również, że brak jej instynktu rodzicielskiego. Przez cały film o córki pyta ją tylko Nina i ten młody kelner.