Nie mówię, że jestem jakimś twardzielem. Bo zapewne nie jestem. Ale też niespecjalnie często
się wzruszam (tak mi się zdaje, choć może to wcale nie jest tak), przynajmniej na filmach. Jakże
tym bardziej więc miło było przy okazji napisów końcowych przypomnieć sobie to cudowne
uczucie! Chwilo trwaj!, chciałoby się powiedzieć. Chwila jednak ma to do siebie, że nie trwa, ale
to nie ta (jakkolwiek przyjemna jak delikatny powiew wiatru) ulotność sprawiła, że zechciałem się
z Wami "na gorąco" podzielić wrażeniami z filmu.
Nie wiem czy może ktoś jeszcze zwrócił na to tak uwagę jak ja, ale słowa wypowiedziane pod
koniec filmu (choć tak szalenie istotne i ważkie paradoksalnie nie wydają mi się one jakimś
szczególnym spoilerem, ale tak czy siak tych, którzy jeszcze nie mieli przyjemności oglądać
uprzejmie ostrzegam i zachęcam do przeskoczenia oczami do ostatniego akapitu) - "Staram się
żyć tak, jakby każdy dzień był celem podróży" - wywarły na mnie potężne wrażenie. Magiczne. To
chyba wręcz jedno z najważniejszych rzeczy jakie słyszałem w swoim życiu. Byle teraz tylko się do
nich zastosować.

Ostatni przed moim temat ktoś zatytułował "Film o niczym". Wyświechtane i banalne
stwierdzenie. Ja powiem inaczej. Film O wszystkim. Wyświechtane i banalne, zgadza się. Ale
jakie tym razem prawdziwe!
Zapewne nie jest to pozycja dla każdego, ciężko mi więc każdemu ją polecić, ale jeśli ktoś
czasem szukałby nieszablonowej komedii romantycznej, nieszablonowej, wzruszającej i nad wyraz uroczej i ciepłej opowieści o życiu, miłości lub też być może wydaje się być również nieco zniechęconym prowadzeniem podobnie do głównego bohatera nudnego życia to myślę
może spróbować. A co tam, inni także. Smacznego!