Właśnie wczoraj obejrzałam ten film. Był wspaniały. Jak wiadomo opowiada o dziewczynce o imieniu Tereska, która żyje w przeciętnej rodzinie. Uwielbia mode i chce zostać projektantką. Niestety nie udaje jej się dostać do szkoły o tym kirunku więc matka posyła ją do najzwyklejszej w świecie szkoły krawieckiej. Tam poznaje Renatę. Ale ta nie jest aniołkiem. Pali, pije, kradnie. Na tą samą drogę naprowadziła Tereskę, która z miłej, nieśmiałej dziewczynki przeradza się w kłamliwą, chamską złodzejke. Przestaje obchodzić ją wszystko to co miało dla niej kiedyś jakąkolwiek wartość. Straciła swoją prawdę i zasady. Przez to wszystko została zatrzymana na policji i zgwałcona przez swojego chłopaka. Bardzo wzruszyła mnie postać pana Edzia granego przez wspaniałego aktora jakim jest Zbigniew Zamachowski. Człowiek potrzebował uczucia, rozmowy, drobnego pocałunku... Wydawałby się że Tereska przyjaźniła się z nim a ta przyjaźń była nawet czymś więcej albo mogła być... Relacje między nimi zanim poznała Renate były wspaniałe ale później stała się oprskliwa... Na końcu straszny obraz kiedy to Tereska bije metalowym prętem inwalide. Kurde ale strasznie smutne... To wcale nie jest fikcja. Takie rzeczy zdarzają sie codziennie. Wystarczy że jakiś młody człowiek wpadnie w złe towarzystwo i kłopoty gotowe. Nieraz jest to wina rodziny, która nie potrafi przekazać uczuć swojemu dziecku. Wtedy to dziecko szuka innych rozwiązań. To że młodzież w moim wieku (14), młodsi bądź starsi palą, piją, kradną to wcale nie jest ich wina. Jest to wina otoczenia. Rodziców, przyjaciół. Dzici biorą przykład ze starszych, albo próbują zainponować kolegom. To głupie, ale ludzie właśnie tak robią i to nigdy się nie zmieni...