Jak na dzieło o tak nietuzinkowej, wyrazistej, budzącej tyle emocji postaci, która odcisnęła na historii niezatarte piętno, ten film jest okropnie wręcz bezpłciowy. Nie wiem w ogóle, co reżyser chciał w nim pokazać, jaka była jego wizja, kim według niego był Temudżyn, który jest tu postacią po prostu bezbarwną. Nie widzę tu ani wielkiego przywódcy, który zjednoczył pod swoim panowaniem cały naród i stworzył rozległe imperium, ani charyzmatycznego wodza, którego armie kroczyły od zwycięstwa do zwycięstwa, ani też bezlitosnego rzeźnika, którego imię do dziś budzi grozę. Jest po prostu zwykły koleś, który długi czas jest przez życie kopany po dupie, aż tu nagle zostaje chanem... Ale jak? Dlaczego? Na te pytania film nie daje odpowiedzi. Ani w samej postaci Temudżyna, ani w jego działaniach nie ma niczego, co tłumaczyłoby jego późniejsze oszałamiające sukcesy.

Taka nijaka postać głównego bohatera idzie niestety w parze z nudną fabułą. Film wlecze się niemrawo, racząc widza ładnymi plenerami i scenakmi rodzajowymi. Brak mu dynamiki, brak jakichś mocniejszych akcentów. Nawet końcowa bitwa, mająca być chyba w zamierzeniu takim właśnie mocnym uderzeniem, dodać opowieści trochę iskry, kończy się zanim się na dobre rozpocznie, bo wrogowie Temudżyna pryskają gdzie pieprz rośnie... :/

Słowem - wielki zawód, znacznie więcej się po tym filmie spodziewałem. Nie tylko nie stanowi żadnego właściwie studium postaci Czyngis-chana, ale nie sprawdza się nawet jako przyzwoite widowisko kostiumowe. Jest ogólnie bardzo słabo. 3/10