mieniącej się wielobarwnością sklepów, bogactwem ulicy Moskwie. Konfrontacja dwóch światów
tego, pełnego bezdomnych dzieci,którzy często nie maja co jeść, gdzie mieszkać, i jedynymi rozrywkami dla nich, jest picie wódki, palenie papierosów i wąchanie kleju. Świata niedostępnego dla obcych spoza Rosji, i świata pełnej blichtru, sztuczności bogatej Moskwy, która także nie toleruje dzieci ulicy, stosując wobec nich przemoc. Obserwując film widz się zastanawia jakie jest lekarstwo dla dzieciaków bezdomnych, którzy mimo młodego wieku, juz musieli się nauczyc postaw przypisywanych dorosłym, i niestety im dłużej film trwa tym bezsensowność życia dzieciaków staje się coraz bardziej nieuchronna, przy pełnej akceptacji ze strony spo,łeczeństwa i władz