Film świetny w swoim gatunku i trzymający cały czas w napięciu jak "Ocean strachu". Opowiada o zwykłych, młodych ludziach, a nie byłych komandosach niczym Statham w "Transporter". Najlepiej oglądać go w zimę, gdy za oknem minusowa temperatura i pada śnieg. Oczywiście wieczorem. Efekt - rewelacja.

Niektórzy niestety nie mają świadomości, że w kryzysowych sytuacjach (zwłaszcza, gdy jest się w nich pierwszy raz w życiu), człowiek nie zawsze reaguje racjonalnie. Gdy siedząc na takim mrozie, bohaterowie pojęli, że przez tydzień nikt się tutaj nie zjawi, przestali myśleć racjonalnie i wpadli w panikę. A z każdą chwilą było coraz gorzej, gdyż robiło im się coraz zimniej. Polecam posiedzieć przez godzinę na ławce w parku przy -20 stopniach i poprosić kogoś by zadał nam jakieś pytanie wymagające myślenia. Gwarantuję, że udzielenie odpowiedzi będzie o wiele trudniejsze niż gdyby ktoś zadał nam to samo pytanie w mieszkaniu na sofie. Sam jak byłem mały utknąłem w toalecie (w restauracji). I chociaż miałem świadomość, że w tej samej restauracji siedzi mój tata i, że są tutaj inni goście, to spanikowałem. Dlatego pomyślcie trochę nim setny raz wypiszecie listę absurdów w tym filmie...

A co do wilków. Jak kogoś bardzo dziwi fakt, że w lesie w górach pojawiły się wilki to nie mamy o czym dyskutować. A skąd się wzięły tam w nocy? W ciągu dnia odstraszać je mogły hałasy wydobywające się z wyciągu, szybko zjeżdżający narciarze oraz być może ochrona.