'Nie zamierzam ci tak łatwo odpuścić, Jake. Są ludzie, którym na tobie zależy. Martwią się, co robisz ze swoim życiem. Chcą ci pomóc, a ty tego nie widzisz. Idziesz Drogą Szubienicy. Wiem, bo sam tam byłem. To ciemna droga, synu. To tak, jakbyś miał zawiązane oczy. Kiedy dojdziesz do końca tej drogi, są tam te drewniane stopnie, którymi idziesz w górę. [...] Jak dojdziesz na szczyt, jest tam rusztowanie ze sznurem. Lina wydaje ten... ostry świst i ten węzeł wbija ci się w szyję. Tak po prostu, twoje stopy nie dotykają już ziemi. Trzask. Łamiesz się. A najważniejsze w Drodze Szubienicy, Jake, jest to. Tę opaskę na oczy, którą masz na sobie, założyłeś sobie sam. Nie wytykaj palcem innych i nie obwiniaj ich o swoje problemy. Chcesz, by twoje życie było lepsze? Więc zrób to. Zejdź z tej drogi. Możesz zawrócić w dowolnej chwili. Ale to ty musisz zrobić ten pierwszy krok. [...]'

[Tłumaczenie moje.]