Któregoś dnia rodzice Scotta wyjeżdżają na przyjęcie organizowane poza miastem. Wiadomo, że nie wrócą na noc. Chłopak postanawia skorzystać z okazji i zorganizować prywatkę. Gospodarz szybko traci kontrolę nad zachowaniem gości. Dom zaczyna przypominać pobojowisko. Również przyjęcie, w którym uczestniczą jego rodzice, przebiega inaczej, niż należałoby się tego spodziewać. Alkohol sprawia, że towarzystwo zapomina o konwenansach, goście stają się wobec siebie okrutnie szczerzy, dochodzi do rękoczynów.

Satyra na amerykańskie stosunki społeczne. Pewnego dnia rodzice Scotta wyjeżdżają na przyjęcie organizowane poza miastem. Wiadomo, że nie wrócą na noc. Scott postanawia skorzystać z okazji i zorganizować własną prywatkę. Gospodarz szybko traci kontrolę nad gośćmi.

Piątkowy wieczór w samym sercu północnoamerykańskiego przedmieścia. Podczas nieobecności rodziców, Scott korzystając z tej rzadkiej okazji urządza zaimprowizowane przyjęcie w kuchni. Jest tylko jeden problem: matka Scotta, z właściwą sobie starannością zamieniła ogromny, luksusowy dywan, rozciągający się aż do drzwi kuchni, w istne pole minowe domowych obsesji. Scott troszczy się wyłącznie o to, aby utrzymać wszystkich i wszystko w obrębie kuchni. Bawią sią nie tylko młodzi - na drugim końcu miasta ich rodzice biorą udział we własnej uroczystości, na której nie brakuje alkoholu. W miarę rozwoju wydarzeń wieczoru coraz bardziej narasta dławione napięcie między bohaterami, zarówno nastolatkami jak i rodzicami. W końcu wszystko wymyka się spod kontroli. W pijackim zamroczeniu, wśród zgiełku i strzałów życie przedmieścia bezpowrotnie traci swój spokój. Pochwała życia średniej klasy pryska jak bańka mydlana pozostawiając za sobą szlak powyginanych samochodów, rozkwaszonych nosów i - jeśli ktokolwiek zdąży to zauważyć - nieszczęśliwych ludzkich istnień. W tej nieco ekscentrycznej komedii bystre oko Burnsa wychwytuje elementy społecznej satyry. Nie jest tajemnicą, że północnoamerykańskie społeczeństwo przechodzi głęboki kryzys. Tymczasem "Kitchen Party" jest jedynym w swoim rodzaju bardzo naturalistycznym, lecz równocześnie wesołym spojrzeniem na społeczne patologie, osobliwości podmiejskiej obyczajowości i panujące tam niepisane reguły.