Michaił Kałasznikow nie mógł spotkać swojego brata Victora jako więźnia w pociągu, ponieważ tamten odzyskał wolność na długo przed wojną.
Scena, w której Kałasznikow przemierza Moskwę ze swoim nowym automatem podczas wojny, jest nierealna. W prawdziwym życiu miał eskortę sił specjalnych, ponieważ nowa broń była tajemnicą.
Konstruktor Alexej Sudaev mówi, że w 1945 roku chce pracować nad nową bronią PPS w Tule. W rzeczywistości ta broń powstała w fabrykach w Leningradzie i Oranienburgu
W finałowym konkursie zwyciężył karabin autorstwa Kałasznikowa. W rzeczywistości, żaden z trójki finalistów nie wygrał, wszyscy oni zostali odesłani do przeprowadzenia poprawek i dopiero po chwili uzgodniono, że przejdzie projekt Kałasznikowa.
Pod koniec filmu, Kałasznikow jedzie do swojej matki w rejonie Ałtaju. W rzeczywistości kobieta nie mieszkała tam od lat 30-tych.
W filmie kazachskie miasto Ałmaty znajduje się na szerokiej, płaskiej równinie. W rzeczywistości jest to głęboka dolina, nad którą górują wysokie szczyty.
Wg napisów końcowych wyprodukowano 200 milionów karabinów Kałasznikowa, w rzeczywistości ich liczba jest o połowę mniejsza.
Zdjęcia do filmu powstały na Krymie (obszar sporu między Rosją i Ukrainą), w rejonie Moskwy, Torżoku i Szuszarach (Rosja).