Powtarzalny, przewidywalny, z dość płaskimi bohaterami (poza Elisą). Tyle że ten film miał taki być. Przecież te poszlaki naprowadzające widza na trop są podsuwane pod jego nos nie bez powodu. Twórcy nawet nie próbowali stworzyć czegoś nowego – na pewno nie w tej głównej linii fabularnej, która jest inspirowana różnymi, głównie „klasycznymi” produkcjami. Albo takimi, które już urosły do takiej rangi.

Nacisk miał być na zakończenie i na jego przesłanie. A i tak moim zdaniem bardzo zgrabnie jest budowany klimat, dzięki tej muzyce znanej ze starych horrorów i udanej grze świateł. Podobało mi się, jak na zmianę czerwień zalewała ekran jako typowy sygnał ostrzegawczy (nawet była syrena alarmowa), a później nawiązywano obrazem do typowego, włoskiego giallo. Większość kadrów za dnia jest naznaczona żółtym zabarwieniem, czasem nawet trochę westernowym. I jeszcze kamera od dołu, która zniekształca rzeczywistość i wskazuje na to, że ktoś ich ciągle obserwuje.

Trochę żałuję, że ten wątek „folklorowy”, na którym koncentruje się pierwsza część historii, później zamienia się w slashera, ale twórcy nie chcieli robić drugiego „Midsommar” skrzyżowanego z filmem ”Czarownica: Bajka Ludowa z Nowej Anglii”. To miała być mieszanka wszystkiego, zwrócenie się w kierunku ogólnego kina gatunkowego. Bohaterowie też są płascy nie bez powodu – mieli reprezentować typowe postaci z typowych horrorów o domkach w lesie i innych rytuałach. Jest para? No jest. Nagle pojawia się dziecko? A jak! Do tego jeszcze dziewczyna, która przetrwa choćby nie wiadomo, co się miało stać i lokalny chłopak, który zna legendy. Świetne nawiązanie do założycieli mafii.

Nie jestem wielką fanką slasherów, więc zdecydowanie bardziej podobała mi się ta pierwsza część filmu, gdy było jak w starych horrorach – słychać krzyki, ale na ekranie tego rozlewu krwi nie ma. No, poza łamaniem kości, ale krwawej masakry nikt nie pokazywał. Druga jest znacznie bardziej komediowa, mocniej „amerykańska”.

Ale i tak uważam, że to bardzo udany film. Ja się świetnie bawiłam przy odkrywaniu różnych nawiązań. Ocena subiektywna, efekt dużej frajdy. Więcej opowiadam tutaj: https://youtu.be/PorPRfX97lA