"Nie wierzę w Boga, ale jak umarł JP II to poszłam na Błonia. Potem zapaliłam świeczkę i się w
nią patrzyłam całą noc. Aż zgasła." - ta kwestia Joanny Sydor oddaje w całości religiny namysł i
nieprzeniknioną "głębię" tego dzieła.

Panie Seweryn, żeby zrobić coś na miarę "Misji" trzeba w sercu mieć coś więcej niż miłość do
samego siebie.

"Kto nigdy nie żył" ma takie zasługi dla religii, jakie "Szczęki" dla surfingu.