Skoro poszło podejrzenie, że ma zaburzenie osobowości nie można by było ściągnąć
odpowiednie osoby i przesunąć proces w czasie? Sama sędzina spytała się oskarżycielki czy
chce powołać psychiatrów- czyli zależne to jest, czy chce tego oskarżyciel czy obrońca dopiero? a
sama sędzina nie może odwlec rozprawy i powołać psychiatrów, żeby rozwiać wątpliwości, czy
dana osoba ma daną przypadłość?

Pod koniec rozprawy sąd podjął wniosek, że niby ma to rozdwojenie osobowości- czyli każda
osoba która jest podejrzana o chorobę a w sądzie np. straci panowanie nad sobą bo wkurzyła
go oskarżycielka jest brana od razu za faktycznie chorą?

Chodzi mi o to, iż wydając wyrok i kierując chorego do szpitala okaże się, że jest zdrowy albo uda,
że wyzdrowiał po paru terapiach, nie cofnie się pewnie procesu bo jest zatwierdzony.
Nie lepiej podjąć ostateczną decyzję co do kary dopiero po orzeczeniu lekarskim z wariatkowa?
Czyli duża część osób mogłaby udawać normalnego a w trakcie procesu odstawiać teatrzyk i
jedna Pani neuropsycholog zatwierdza: chory albo nie chory? a obrońca dowiadując się, że jego
klient ma nie równo pod sufitem nie może zmienić linii obrony w trakcie procesu bo?
W filmie Pani neuropsycholog daje do zrozumienia, że siedziała z nim 60 godzin, to albo była
nieodpowiednią osobą na tym stanowisku albo 19-sto letni Stampler to mistrz udawania
rozdwojenia osobowości- co człowieka można by było oszukać, tak jakieś badania już pewnie
nie.

Nie znam się na tym, także najlepiej jakby się wypowiedział ktoś to zna się na prawie oraz na
medycynie.

Ps.
Co do postaci to: Edward- genialny jak zawsze, Laura- uwielbiam na nią patrzeć, taka gładziutka
brzoskwinka a Rysiu- nie przepadam za nim ale tutaj zero minusów.
Końcowa scena to poezja na oczy.

Pzdr.