Nie trać głowy

Na środek czarnego ekranu powoli wtacza się biała głowa, a jedno zdarzenie wywołuje lawinę wypadków. Wizualna strona filmu rozwija się wraz z akcją – od prostych kompozycji, przez kolejne podziały ekranu i zagęszczenie form, aż po sceny niczym barwny kalejdoskop. Nadmiar myśli, relacji i powiązań może mieć tragiczny w skutkach finał. Krótka graficzna historia o tym, jak łatwo można stracić głowę.