Młoda dziennikarka przybywa do prowincjonalnego miasta. Rozpoczyna pracę w miejscowej rozgłośni radiowej. Poznaje tamtejsze obyczaje, układy towarzyskie i służbowe. Przekonuje się, że wszyscy mieszkańcy miasta są bardziej lub mniej skorumpowani.

Trzecie kinowe dzieło Łukasza Wylężałka, twórcy skandalizującej "Balangi" (1993) i głośnego "Darmozjada polskiego" (1997), autora cenionych filmów krótkometrażowych i spektakli Teatru Telewizji (m.in. "Intruz", "Duet", "Muchy" Andrzeja Stasiuka). Podobnie jak w swych wcześniejszych dokonaniach, tak i w "O dwóch takich..." reżyser kreśli własny, pesymistyczny i ironiczny obraz współczesnej Polski. Rzeczywistość wykreowana przez Wylężałka to świat "zdegradowany",pełen chciwości, beznadziei, chamstwa, zakłamania i agresji. Polska prowincja, gdzie reżyser osadził akcję "O dwóch takich...", w niczym nie przypomina tej z kina Barańskiego, Kolskiego czy Kondratiuka. Zdecydowanie bliżej Wylężałkowi do klimatu wczesnych filmów Milosa Formana, demaskatorskiej drapieżności Lindsaya Andersona i pulsujących niepokojem wizji Davida Lyncha. "O dwóch takich, co nic nie ukradli" nie ma tradycyjnej fabuły. To raczej ciąg luźno powiązanych epizodów, z satyrycznym zacięciem ukazujących życie mieszkańców miasteczka o wiele mówiącej (i podatnej na znaczące modyfikacje) nazwie Cierpie Dolne. Inspiracją dla scenariusza stał się "Rewizor" Mikołaja Gogola i słynny cytat z "Martwych dusz": "jeden tam tylko jest porządny człowiek, ale i ten, prawdę mówiąc, świnia". Akcja filmu zaczyna się w momencie, gdy do Cierpi przyjeżdża Magda, młoda dziennikarka, mająca odbyć praktykę w lokalnej rozgłośni radiowej. Dziewczyna szybko nawiązuje romans z porucznikiem Tucznikiem, również nowicjuszem, tyle że w komendzie policji. Kolejne dni w pozornie nudnym, szarym miasteczku dają przybyszce okazję poznać cierpiańskie obyczaje, a także...rozmaite afery i "przekręty", od których tu aż kipi. Osobą numer jeden w okolicy jest niejaki Wyjątek, skrzyżowanie biznesmena z mafijnym ojcem chrzestnym. Jego syn o wdzięcznym pseudonimie Kiciuś wspólnie z kumplem Mopsem notorycznie dybią na cnotę okolicznych panienek. Nad ich bezkarnością solidarnie czuwają burmistrz Rączka i komendant policji. W szemrane interesiki wciągnięci są niemal wszyscy mieszkańcy Cierpi Dolnych, łącznie z rzeźnikiem, barmanką i taksówkarzem.

Burmistrz miasteczka Cierpie Dolne (Krzysztof Zaleski) zwie się Rączka (rączka rączkę myje...), a prominent (Witold Dębicki) trzęsący tą miejscowością nosi nazwisko Wyjątek. Faktycznie, przez wszystkich - nie wyłączając samego Burmistrza, który siedzi w jego kieszeni, czy Szefa Policji (Grzegorz Warchoł), którym pomiata - traktowany jest wyjątkowo. To właśnie oni - Rączka i Wyjątek - są tymi dwoma "co nic nie ukradli" Sami nie mają najczystszych rąk, a w dodatku kryją wybryki (domniemane zgwałcenia dziewcząt) swoich synalków, Kiciusia (Maciej Stuhr) i Mopsa (Dariusz Szymaniak), ale zawsze jakoś potrafią się z wszystkiego wykręcić (odkąd Fenicjanie wymyślili pieniądze...) i włos im z głów nie spada. Do czasu...