Ojciec i syn żyją od lat na poddaszu pewnego domu w Sankt Petersburgu. Wspierają się nawzajem po śmierci najważniejszej kobiety w ich życiu - żony i matki, i dlatego stworzyli sobie świat pełen wspomnień i codziennych rytuałów. Oni czasem wyglądają jak bracia, czasem nawet jak kochankowie. Aleksiej, podobnie jak jego ojciec, skończył szkołę wojskową. Chłopak lubi sport, jest trochę nieodpowiedzialny i ma kłopoty ze swoją dziewczyną, która jest zazdrosna o jego wielką zażyłość z ojcem. Pewnego dnia zarówno ojciec, jak i syn zdadzą sobie sprawę, że czas zacząć żyć oddzielnie.

Akcja filmu rozgrywa się gdzieś poza czasem i w nieokreślonym bliżej miejscu. Młody, lecz już owdowiały ojciec, były wojskowy, mieszka ze swym synem Aleksiejem, kadetem, w intymnym świecie prywatnych rytuałów i wspomnień. Mężczyźni są sobie tak bliscy, że przypominają raczej braci, przyjaciół, a nawet kochanków.

Jednak ich niezwykła bliskość jest źródłem konfliktów. Pomiędzy Aleksiejem i jego dziewczyną, zazdrosną o silną więź pomiędzy mężczyznami, rodzą się nieporozumienia. Tymczasem ojciec zaczyna rozważać wyjazd do innego miasta, który da mu szanse na lepszą pracę i, być może, ponowne małżeństwo. Wahania syna pomiędzy powinnością i ciężarem odzwierciedla mantra, którą Aleksiej wciąż powtarza: "Miłość ojca to krzyż. Kochający syn pozwala się ukrzyżować".

[opis dystrybutora]

Dramat. Widoczni są tylko mężczyźni, kobiety stanowią nieistotne tło. Na głównym planie ojciec i syn. Obaj są żołnierzami, rozumieją się bez słów, niezwykle sobie bliscy. W ich bliskości jest jednak coś o wiele głębszego. Sen syna kojarzący się widzom z homoseksualną erotyką. Reżyser dotknął czegoś porażającego - samej głębi złożoności istnienia. Onieśmielony wymową dzieła zatrzymał się jednak w pół kroku, więc film nie przełamał tabu. Co nie oznacza, że nie jest kinem przez wielkie "K".