Film przedstawia prawdziwą postać o niepowtarzalnej biografii. Pekosiński żyje w Polsce, mieszka w Zamościu, ma prawdopodobnie 53 lata. Nie ma rodziny, nie wie kim jest. W tym życiu wszystko zostało skonstruowane sztucznie: i symboliczna data urodzin - dzień wybuchu drugiej wojny światowej, i nazwisko - od skrótu nazwy instytucji opiekuńczej PKOS, i miejsce urodzenia - kacet w Zwierzyńcu, skąd zza drutów przerzuciła go matka . . . Fałszywi i sztuczni okazali się przyjaciele i opiekunowie. Prawdziwe - tylko sieroctwo i garb. O młodego Bronka walczyły o siebie dwie potęgi - totalitarne państwo i Kościół Katolicki. Dorosły Pekosiński - alkoholik i degenerat sparaliżowany po wylewie krwi do mózgu, ma jednak gwiazdę przewodnią swego życia: mistrzowską grę w szachy. Upokarzany, przepędzany, zdradzany i oszukiwany, zachowuje godność, dobroć i ufność. Przez całe życie szuka matki.
[filmpolski.pl]

Bronisław Pekosiński nie zna ani ojca, ani matki. Jego nazwisko nawiązuje do skrótu nazwy Polskiego Komitetu Opieki Społecznej. Matka, gdy była w niemieckim obozie, wyrzuciła malutkiego syna przez ogrodzenie na stos ziemniaków. Dotkliwie okaleczony, był wychowywany przez różne instytucje. Znajdowała się wśród nich Partia, chcąca zmienić go w żywy symbol, oraz Kościół, oferujący mu alternatywny w stosunku do obowiązującego zestaw poglądów. Przez całe życie mężczyzna był rozdarty między dwiema namiętnościami: szachami a alkoholem. W tym miejscu należy zaznaczyć, że Pekosiński to postać autentyczna. Poświęcony mu film Grzegorza Królikiewicza nie jest jednak konwencjonalną biografią. To psychodrama, w której Pekosiński we własnej osobie odgrywa kolejne epizody ze swojego życia. Sceny są jednak przefiltrowane przez wyobraźnię Królikiewicza. Widzimy w nich, jak człowiek z krwi i kości błąka się przez pokazany w krzywym zwierciadle świat PRL-u.

W jego życiu wszystko zostało skonstruowane sztucznie: i symboliczna data urodzin - dzień wybuchu drugiej wojny światowej, i nazwisko - od skrótu nazwy instytucji opiekuńczej PKOS, i miejsce urodzin - kacet w Zwierzyńcu, skąd zza drutów przerzuciła go matka... Fałszywi i sztuczni okazali się opiekunowie i przyjaciele. Prawdziwe - tylko sieroctwo i garb. O młodego Bronka walczyły ze sobą dwie potęgi: totalitarne państwo i Kościół Katolicki. Dorosły Pekosiński, alkoholik i degenerat sparaliżowany po wylewie krwi do mózgu, ma jednak gwiazdę przewodnią swego życia: mistrzowską grę w szachy. Upokarzany, przepędzany, zdradzany i oszukiwany, zachowuje godność, dobroć i ufność. Przez całe życie szuka matki.