Nie tylko ty... W którymś momencie fabuła po prostu straciła sens i stała się wkurzająca, gdyby nie to anime byłoby niezłe.

mnie też w pewnym momencie zaczęła wkurzać niekonsekwencja zdarzeń, ale widocznie logika nie była w tym filmie motywem przewodnim

Film jest nudny, a od pewnego momentu staje się ponadto bez sensu

A czy chociaż jakieś przykłady niespójności i braku logiki jesteście w stanie podać ?
Bo narazie widać tylko same stwierdzenia i ogólne porozumienie,ale o co dokładnie chodzi to już nie wiadomo.

Może ja to przegapiłam, a może to po prostu wynika właśnie z tej niespójności . Sophie nie mogła nikomu powiedzieć o swoim zaklęciu, okej. Więc rozumiem, dlaczego podczas snu była normalną sobą. Ale pod koniec już nie tylko podczas snu. Dlaczego? Dlaczego Hauru nie przejawiał żadnych objawów zaskoczenia jej zmianą wyglądu? Zaklęcia w zamku królewskim, które podziałały na wiedźmę z pustkowia miały ją tylko odmłodzić, tak? A od razu stała się przez to i milsza. Czego tak naprawdę chciała madam Suliman od Hauru, skoro wiedziała cały czas, gdzie jest Hauru. Ten film stawia mi wiele pytań, przez które czuje się jak początkujący kinoman. Nie wiem czy mam w każdej scenie się doszukiwać urytych metafor jak w filmach David'a Lyncha, czy to po prostu fabuła anime z założenia musi być tak zakręcona i nierzeczywista? I proszę od razu na mnie nie naskakawać. Pytam, bo szukam odpowiedzi, a nie oceny mojego intelektu, która miałaby być wystawiona na podstawie tego komentarza.

może ja spróbuję odpowiedzieć choć zastrzegam że nie czytałam książki, której de facto nie mogę zdobyć, więc odpowiedzi udzielę w oparciu o anime. otóż to zaklęcie było związane z jej emocjami, niskim poczuciem własnej wartości, we śnie uczucia nie miały na nią wpływu dlatego moc zaklęcia malała, z czasem przebywając w zamku czuła się szczęśliwsza, potrzebna, idąc z Markiem na zakupy powiedziała że pierwsze raz sprawia jej to taką radość, Hauru nie był zaskoczony jej zmianą wyglądu bo od samego początku wiedział że jest pod wpływem zaklęcia był w końcu czarodziejem(wyczuł aurę zaklęcia na strachu na wróble, w śnie Sofii powiedział że nie potrafi uporać się ze swoją klątwą, i scena podczas śniadania kiedy sofii wyciągneła kartkę na której było zapisane zaklęcie on ją zniszczył i powiedział kartka zniknęła ale zaklęcie pozostało-zaklęcie starości nałożone na Sofii), z wiedzma jest trochę tak że ona straciła swoja moc przez co nie stanowiła zagrożenia dla hauru i to że nią się zaopiekowali wynika moim zdaniem z mentalności Japończyków, iż trzeba szanować i opiekować się straszymi ludzmi. Madam Suliman nie wiedziała gdzie się znajduję hauru, dlatego raz wyrażono się że słudzy saliman szukają domku ale płomyczek dobrze go ukrył, tak jakby wnętrze zamku było w zupełnie innej przestrzeni dlatego nie można było go znaleźć, a co chciała to powiedziała w rozmowie z sofii chciała w przeszłości aby zajął jej miejsce a obecnie obawia się że człowiek bez serca nie może posiadać takiej mocy