Co ja mam z tym filmem zrobić to sam nie wiem. Ocena ,,Spalonych słońcem" sprawia mi zdecydowanie zbyt dużo kłopotu niż powinna, powinienem zjechać film i zapomnieć, ale jak ja mogę to zrobić jeśli ujęcia są tak dobre? jeśli niektóre sceny zapadają w pamięci na dłużej? jeśli aktorzy odwalili naprawdę kawał dobrej roboty? Z jednej strony mamy techniczną sprawność, wizję, talent reżysera i aktorów, a z drugiej mamy scenariusz. Z jednej strony chciałbym filmowi dać co najmniej 8/10, z drugiej wielkoruska propaganda odstręcza mnie tak, że najchętniej wlepiłbym 3/10 albo i 2/10. Wiem, że większość filmwebowiczów jakoś tego nie zauważa, nie widzi tego co ja widzę, może jestem zbyt wyczulony, może mam paranoję, nie wiem.

Z jednej strony mamy tutaj Kotowa, ,,dobrego" komunistę, który walczył z burżujami, kocha córkę, żonę i ojczyznę, tutaj pomoże, tam zażartuje i na koniec jeszcze mężny będzie. Mieszka na dodatek w przestronnym, słonecznym, szczęśliwym, komunistycznym domu,ze swoją wielką rodziną. Słowem nie dość, że swój chłop to jeszcze ideał Rosjanina, ojca, męża, człowieka, czegokolwiek. Z drugiej strony jest ,,zły" komunizm, stalinizm, który niszczy wspaniałe (jak Kotow) owoce rewolucji, z Mitji robi oficera NKWD, zabija bezsensownie ludzi i w ogóle niszczy żywoty. Małe wyjaśnionko na boku, coby się nikt nie przyczepił - stalinizm zabijał bezsensownie ludzi i niszczył żywoty, tak, wiem to. Problem polega nie na samym fakcie ukazania tego, ale sposobie jak to ukazano i w porównaniu z czym.

A ukazano to tak, że poczułem, że film traktuje widzów jak idiotów - nie zliczę scen w których pokazywano jak bardzo Kotow jest dobrym człowiekiem, jak bardzo jego krewni są dobrymi i poczciwymi ludźmi, a także, z drugiej strony, jak bardzo NKWDziści są złymi ludźmi, że zabijają ludzi bez żadnego powodu (postać pana w ciężarówce, swoją drogą to jedynym celem tej postaci było zginięcie na samym końcu, po kij cały ten jego wątek z Zagorianką?) i koniecznie trzeba pokazać wielki portret Stalina (ile tam było ujęć z nim? pięć?), żeby widz dokładnie wiedział kto to zrobił. Bardzo nie lubię gdy film traktuje mnie jak idiotę, a to właśnie odczułem, że ten film nie chce mnie zmusić do refleksji co włożyć do mojej głowy gotową myśl ,,Kotow dobry, Stalin zły". To jest pierwsze primo.

Drugie primo jest takie, że film ukazuje komunizm Stalina w opozycji do komunizmu bolszewickich weteranów. Spójrzcie jak dobrze się ludziom żyje z Kotowem nieopodal, jak to on zawsze pomoże i czołgi odgoni, jak to w jego domu wszyscy zawsze są szczęśliwi (dopiero przybycie NKWDzisty te ich szczęście burzy...), słowem - proletariacka sielanka. Film buduje obraz, jak już pisałem, komunizmu dobrego i złego, obraz kompletnie niehistoryczny, za to wspaniale wpisujący się w rosyjską propagandę, która ostatnimi czasy Stalina już nie gloryfikuje, ale Breżniewa wspomina z nostalgią, upadek ZSRR uważa za największą geopolityczną katastrofę XX wieku, a Rewolucje Październikową postrzega jako wzniosłe wydarzenie. Wszystko w ZSRR byłoby sielankowe i miłe, gdyby nie ten Stalin i jego źli NKWDziści, krajem rządziliby same Kotowy, a Mitja z Kotowem by się pogodzili i wzięli za ręce. Jak to mówią Amerykanie - bullshit.

A propos Mitji - nie wspominam o nim zbytnio w tym już zdecydowanie za długim komentarzu z pewnego powodu, a to z tego, że uważam, że jest naprawdę nieźle skonstruowaną postacią i gdyby ten film skupiał się przede wszystkim na nim, Kotowa zastępując kimś mającym jakieś wady albo chociaż nie robiąc z niego marmurowego posągu, gdyby ta rzeczywistość przed-Stalinowska była choć odrobinę bardziej ciężka, mniej wyidealizowana to z czystym sumieniem wystawiłbym takiemu filmowi 9/10. No, ale niestety ten film został zrobiony przez Nikitę Michałkowa, który mimo swojego niezaprzeczalnego talentu reżyserskiego, robi wszystko tak jak chce tego władza. Nikita Michałkow, jak dla mnie, może robić dobre filmy tylko wtedy, gdy przestanę czuć, że ten film zrobił ktoś pokroju Michałkowa, inaczej będą, tak jak teraz, dylematy i zgrzytanie zębów. Wiem, że większość osób się ze mną nie zgodzi, no, ale cóż, o to chyba chodzi w forach internetowych, żeby dzielić się swoimi opiniami i spostrzeżeniami. ;) Czyli podsumowując - gdyby nie ten swąd propagandy, który niczym przysłowiowy dziegieć w beczce miodu psuje całą degustację, to byłby jeden z najlepszych rosyjskich filmów. Tak mogę tylko zapłakać, że Michałkow jest Michałkowem i wystawić mu 5/10.