Dziesięcioletnia dziewczynka ma głuchych rodziców. Rozmawia z nimi
językiem migowym, jest pośrednikiem pomiędzy nimi a światem ludzi słyszących.
Od swej ciotki dostaje klarnet, zaczyna fascynować się muzyką. Stopniowo rodzice
tracą z nią kontakt.

Nominacja do Oscara w 1998 roku w kategorii najlepszy film obcojęzyczny. Urzekający liryzmem, nastrojowy dramat z piękną muzyką Nikiego Reisera i utrzymanymi w tonacji sepii zdjęciami podkreślającymi plastyczną urodę obrazu. "Tamta strona ciszy" jest debiutem kinowym Caroline Link. Pomysł ciekawego scenariusza
zrodził się podczas pobytu reżyserki w Stanach Zjednoczonych.
Zainspirował ją artykuł w gazecie, w którym autorka publikacji opisywała swoje dzieciństwo spędzone z głuchoniemymi rodzicami. Unikając moralizatorskiego tonu kina problemowego Caroline Link
stworzyła pełen humoru i poezji film o dorastaniu i karierze muzycznej utalentowanej córki upośledzonych rodziców, film o przenikaniu dwóch światów - świata ciszy i dźwięków. Ukazała swoich bohaterów poprzez pryzmat ludzkich spraw i doświadczeń, wrażliwości i emocjonalnych zachowań.
Istotny walor "Tamtej strony ciszy" stanowi doborowa, międzynarodowa obsada. W roli córki wystąpiła obiecująca aktorka francuska Sylvie Testud, a jej filmowych rodziców zagrali głuchoniemi artyści Amerykanin Howie Seago i Francuzka
Emmanuelle Laborit, którzy znakomicie się wczuli w kreowane
postaci. Akcja koncentruje się wokół życiowych problemów i kariery
głównej bohaterki. Na początku filmu Lara ma osiem lat (w tej roli
Tatjana Trieb), chodzi do szkoły, jest wesoła, ciekawa życia, przeżywa podobne problemy jak jej rówieśnicy na całym świecie. Jednak mała Lara ma trudniejsze dzieciństwo niż jej koledzy, znacznie mniej czasu na naukę i beztroskie zabawy. Na nią spada wiele domowych obowiązków, jest bowiem dzieckiem głuchoniemych rodziców, Kai i Martina. Dzięki znajomości języka migowego pełni rolę ich tłumacza i przewodnika, pomaga pokonać wiele barier. Punktem zwrotnym w życiu ośmioletniej Lary jest pewien
świąteczny dzień spędzony w rodzinnym gronie w domu dziadków. Na bożonarodzeniową kolację przyjeżdża z Berlina wraz z mężem
Gregorem (Matthias Habich) siostra Martina, Clarissa (Sibylle Canonica), która jest utalentowana muzycznie, o co zawsze był zazdrosny jej głuchy brat. W prezencie gwiazdkowym Lara dostaje od ciotki klarnet. Dzięki instrumentowi dziewczynka odkrywa wspaniały świat muzyki niedostępny dla jej rodziców, co jeszcze bardziej
podsyca gniew Martina, zazdrośnie broniącego praw do córki i
walczącego o jej uczucia. Ojciec chce zatrzymać Larę przy sobie,
nawet wtedy, gdy przychodzi na świat druga córka małżonków. Martin
odnosi się do muzycznej kariery Lary z wielką rezerwą, próbuje zburzyć jej przyjacielskie kontakty z Clarissą.
Spełniają się jednak muzyczne fascynacje dziewczyny. Po
dziesięciu latach nauki, już jako osiemnastoletnia panienka stojąca u
progu dorosłego życia, wyjeżdża wbrew woli ojca do Berlina, do
ciotki. Obracająca się wśród artystycznej cyganerii Clarissa
wprowadza nastolatkę w całkiem nowy świat berlińskiej bohemy. Pod
jej wpływem Lara decyduje się przystąpić do egzaminów w
konserwatorium. Przeżywa też pierwszą miłość.

Na początku filmu Lara ma 8 lat., przeżywa podobne problemy jak jej rówwieśnicy na całym świecia. Jednak mała Lara ma trudniejsze dziecństwo niż jej koledzy, na nią spada wiele domowych obowiązków, jest bowiem dzieckiem głuchoniemych rodziców , Kai i Martina. Dzięki znajomości języka migowego pełni rolę ich tłumacza i przewodnika, pomaga pokonać wszelkie bariery. Punktem zwrotnym w życiu ośmioletniej Lary jest pewien świąteczny dzień spędzony w domu dziadków.

8-letnia Lara (Sylvie Testud) jest dzieckiem głuchych rodziców: Kai (Emmanuelle Laborit) i Martina (Howie Seago). Dzięki znajomości języka migowego pełni rolę ich tłumacza i przewodnika. Na Gwiazdkę przyjeżdża do Berlina utalentowana muzycznie siostra Martina, Clarissa (Sibylle Canonica) wraz z mężem. To od niej Lara dostaje w prezencie klarnet, dzięki któremu odkrywa wspaniały świat muzyki, niedostępnej dla jej rodziców.