Dla mnie nie ma wad ,świetne polskie kino , takich filmów już się nie kręci , szkoda....

Dla mnie też, szkoda, że teraz wolą celebrytów obsadzać, a stara gwardia sie wykrusza

Doskonale to ująłeś , celebryci bez kunsztu aktorskiego , przeciętne filmidła, Tamte czasy , co film to warty zapamiętania :-)

Właśnie! Niepowtarzalny klimat te filmy miały, a teraz taka masowa papka

Zgadzam się , miło wspomnieć...

W jaki sposób rozgrzeszenie należy się Kociniakowi? Przecież zasłużył sobie na takie traktowanie przez swojego kuzyna. Poza tym, kuzyn jak najbardziej miał prawo wyrządzić tą przykrość (czego nie można tego zastosować do dwóch pozostałych ofiar).
Pozostałych dwóch można rozgrzeszyć, nawet mimo tego, że Pietraszak nic realnego nie zyskiwał na śmieci ćpuna.

To prawda - dwie akcja popieram, kuzyn Kociniaka niestety miał rację

W zasadzie to zadna z ofiar nie zaslugiwała na smierć. Córka Pietraszaka bzykała się z innym, a Graża Trela owszem wrednie zalatwiła Peszka, ale serce nie sługa i tylko rok siedział. A Kociniak skrzywdził kuzyna

To była prywatna sprawa córuni, z kim się bzyka i czy za kasę, a ćpun jakby nie patrzeć okazał się gadem - okup wziął, a z umowy się nie wywiązał, film puścił w publiczny obieg.

Dokładnie o to chodziło z narkomanem, zresztą, morderstwo w wykonaniu Peszka było najlepsze, nazwałem je celebrowanym, gdzie po wstrzyknięciu zawartości strzykawki obrócił się na fotelu i dokładnie go zaznajomił, co mu zrobił i za co. Właśnie o to chodziło: szantaż to też interes i trzeba dotrzymać słowa. Żona Peszka mogła nawet nie wiedzieć, że ginie a kuzyn Kociniaka tylko usłyszał, że z pozdrowieniami. Moralnie jednak najgorszy był Kociniak, bo to było tylko dla forsy (co koledzy zresztą mu wygarnęli na końcu), podobnie jak krzywda wyrządzona kuzynowi i jego byłej narzeczonej (odbił kobietę i się z nią nie ożenił, wybrał bogatą).
Dla mnie film taki, że dałbym jedenastkę w skali do dziesięciu. Jeden z niewielu filmów takich, że gdy leci w TV i na niego włączę, to bardzo często już oglądam do końca. Po bardzo wielu razach zauważyłem, kto i kiedy wymyślił ów morderczy trójkąt.
I jednak dla Peszka scenariusz był najbardziej perfekcyjny: żona sama przekazała informację potwierdzającą, że ma zginąć, pomachał jej na pożegnanie po widzeniu.
I jeszcze jedno szczególne związane z tym filmem. Gdy zmarł Kociniak, słyszałem, że ubolewał nad tym, że jest kojarzony tylko z rolą Franka Dolasa. A ja właśnie z tą rolą głównie go kojarzę, więc byłby zadowolony, gdyby było nam dane porozmawiać.

No, był jeszcze świetnym Murgrabią w Janosiku. Poza tym miał prawo narzekać, bo kino go nie rozpieszczało - choć sprawdził się w różnych rolach.

Sam film TB - dla mnie majstersztyk, choć to tylko kino popularne, ale w tym przedziale - najwyższa póła. I sam pomysł, konstrukcja i nawet strona techniczna. Świetnie zrobione są sceny np. wyścigu z czasem Kociniaka, o ile pamiętam ładą :), albo moment, kiedy Pietraszak dostaje się do budynku pływalni (te syntezatorowe dźwięki, kiedy opuszcza się na linie).
Wójcikowi trzeba przyznać, że był posiadaczem klucza do robienia takich filmów w siermiężnych warunkach PRL.

Osobiście mam mieszane uczucia co do tego filmu fabuła ciekawa, ale po seansie mam uczucie, że film zasługiwał na międzynarodową produkcję niekoniecznie w RPL-owym wykonaniu. Uważam, że Polański idealnie wykorzystałby fabułę tego filmu, tworząc już za granicą.

No i tu mamy różnicę poglądu - bo dla mnie właśnie ta PRL-owska, nie dysponująca środkami "holyłudu" kinematografia poradziła sobie znakomicie.
I jest tu atutem.

Nie bez powodu wspominałem o Polańskim, ponieważ Frantic uważam za wyśmienity film, w którym klimat buduje dodatkowo film. W przypadku tego filmu mam wrażenie, że reżyser akurat chciał przenieść fabułę kryminału kojarzony z zagranicznych produkcji na podwórko ówczesnego PRL-u, co akurat niekoniecznie podnosiło jakość filmu. Co prawda nie wiem, jak oceniłeś Trójkąt Bermudzki, ale jeżeli nie widziałeś to polecam ci Frantic dla mnie to jeden z tych filmów, który jest puntem odniesienia, jeżeli chodzi o kryminały.

Znam kino Polańskiego i "Frantic" też. Również znakomity (choć wolę "Chinatown"), tylko dla mnie to po prostu różne odmiany gatunku. Bo kino tzw. sensacyjne to gatunek bardzo pojemny.

Oba filmy mam w ulubionych wiec ciężko mi powiedzieć, który przypada mi do gustu bardziej. Oczywiście bywa, że kino kryminalne łączy się z elementami sensacyjnymi. Natomiast Frantic wymieniłem również dlatego, że tak samo, jak Trójkąt Bermudzki fabuła rozgrywają się we współczesnych dla roku powstania filmów latach. Jednak w przypadku Trójkąta Bermudzkiego czułem, jakby twórca stworzył fabułę filmu, który niekoniecznie miał się rozgrywać w Polsce w czasie PRL-u, ale to oczywiście moje odczucie, z którym oczywiście nie musisz się zgadzać.

Dlaczego rozgrzeszać Peszka?? Przecież był bardzo negatywną postacią, tak jak Kociniak. Zapewne mężem był tak samo wyrachowanym, jak prawnikiem. Trudno się dziwić żonie, że nie chciała mieć z nim nic wspólnego.

Ciekawe czy Vega oglądał takie filmy, bo gdyby tak to te swoje gnioty chyba by pokazywał tylko rodzinie. ;-)

Dobre spostrzeżenie!!!