Pierwszy film dokumentalny absolwentów moskiewskiej szkoły WGIK, Jerzego Hoffmana i Edwarda Skórzewskiego ukazujący rozprzestrzeniające się chuligaństwo w Warszawie. Film należy do tzw. "czarnej serii polskiego dokumentu", czyli filmów opowiadających o oficjalnie nieistniejących patologiach społecznych.

"Uwaga chuligani!" ma formę plakatu dokumentalnego ostrzegającego przed obojętnością wobec bandyckich zachowań chuligańskich grup i ich zgubnym wpływem na młodzież napływającą do miast. Jak na czas powstania - rok 1955 - film bardzo śmiało porusza temat nieobecny dotąd na ekranie, choć opisywany w reportażach Jerzego Kapuścińskiego czy Lovella. W formie jest to dokument całkowicie inscenizowany, nakręcony z udziałem statystów i młodych aktorów (w roli Janka, chłopca wpadającego w złe towarzystwo, wystąpił Roman Wilhelmi), zdecydowanie sięgający do repertuaru chwytów kina fabularnego. Siłą filmu była dynamiczna narracja obfitująca w dramatyczne wydarzenia. Gęsty, pełen różnorodnych chwytów montaż (np. długie przenikanie ujęcia twarzy matki z ujęciem morderców jej syna, czy szybkie zestawienie krótkich fragmentów z poprzednich scen w sekwencji kolejowej na końcu filmu) nadawał filmowi szaleńcze, jak na ówczesne czasy, tempo. Znać tutaj inspiracje płynące z radzieckiej szkoły dokumentu montażowego. Filmowcy zrekonstruowali tu typowe scenki z ówczesnej Warszawy: zabawy i hulanki w knajpach zwyczajowo kończące się rozróbą, przepychające się tłumy przed kinami obstawionymi przez handlarzy biletami, napady wśród ruin, pijackie awantury, czy uliczne bitwy gangów. Jest to nieomal dosłownie film czarny - prawie wszystkie sceny rozgrywają się nocą.

W inscenizowanych ujęciach na warszawskich ulicach i w kawiarniach ukazani zostają młodzi ludzie, którzy nadużywają alkoholu, rabują, dopuszczają się rozboju i w końcu zabójstwa. Ten filmowy plakat nie jest jednak oskarżeniem wobec bandyckich grup. Jak inne filmy "czarnej serii" wykazuje on bezradność komunistycznego państwa, którego władze poświęcają młodym ludziom nie dość uwagi. Zrealizowany został z pełną wiarą w możliwość systemowej zmiany. Choć "Uwaga chuligani!" powstawał jako dokument, to współczesny widz może mieć trudności z taką jego klasyfikacją. Jest on bowiem w całości inscenizowany, zrealizowany środkami typowymi dla filmu fabularnego. Dynamiczną opowieść porządkuje niemal nieustannie płynąca zza kadru, silnie nacechowana emocjonalnie narracja.

Dokument Hoffmana i Skórzewskiego, absolwentów moskiewskiej szkoły filmowej WGiK, poświęcony jest problematyce chuligaństwa. W inscenizowanych ujęciach na warszawskich ulicach i w kawiarniach ukazani zostają młodzi ludzie, którzy nadużywają alkoholu, rabują, dopuszczają się rozboju i w końcu zabójstwa. Ten filmowy plakat nie jest jednak oskarżeniem wobec bandyckich grup. Jak inne filmy "czarnej serii" wykazuje on bezradność komunistycznego państwa, którego władze poświęcają młodym ludziom nie dość uwagi. Zrealizowany został z pełną wiarą w możliwość systemowej zmiany. Choć "Uwaga chuligani!" powstawał jako dokument, to współczesny widz może mieć trudności z taką jego klasyfikacją. Jest on bowiem w całości inscenizowany, zrealizowany środkami typowymi dla filmu fabularnego. Jego oś konstrukcyjną stanowi fikcyjna opowieść o Janku (w tej roli młody Roman Wilhelmi), który właśnie przeprowadził się do miasta i po otrzymaniu pierwszej wypłaty przyłączył się do chuligańskiej grupy. "Uwaga chuligani!" to zaledwie dwunastominutowy film, w którym jednak widoczne są typowe dla kina fabularnego zwroty akcji, moment kulminacyjny i zabiegi montażowe. Dynamiczną opowieść porządkuje niemal nieustannie płynąca zza kadru, silnie nacechowana emocjonalnie narracja.