Pierwsza ekranizacja powieści Henryka Sienkiewicza. Jest rok 1885. Trwa powstanie Mahdiego w Sudanie. Ośmioletnia Nel i czternastoletni Staś, zostają porwani przez derwiszów i jako zakładnicy wiezieni do Smaina, który chce ich wymienić na własną żonę i dzieci. Docierają do Chartumu gdzie spotykają się z Mahdim. Gdy Staś nie chce zmienić wiary, ten wysyła dzieci w dalszą drogę do Smaina, który ruszył na południe by podbijać murzyńskie plemiona i brać niewolników. W obliczu zagrożenia ze strony lwa, Arabowie dają chłopcu strzelbę, by zabił zwierzę. Staś zabija lwa, a następnie porywaczy. Razem z Nel i dwójką murzyńskich dzieci ruszają w kierunku oceanu...

Egipt, lata 80. XIX wieku. Czternastoletni Polak Staś (Tomasz Mędrzak) i ośmioletnia Angielka Nel (Monika Rosca) stacjonują w Port-Said wraz ze swymi ojcami, którzy nadzorują budowę Kanału Sueskiego. Obydwaj ojcowie wyruszają do innego miasta doglądać robót, a dzieci mają dołączyć do nich po kilku dniach. Zostają jednak porwane na polecenie Fatmy (Fatma Helal), ciotecznej siostry Mahdiego (Abdel Menam Abu El Fatouh) - przywódcy powstania przeciwko panującym Anglikom. Fatma liczy, że mając za zakładników dzieci inżynierów przedostanie się do Sudanu. Karawana z dziećmi dociera najpierw do Chartumu, a potem dalej na południe na pustynię. Bohaterom udaje się w końcu wydostać z niewoli: karawana napotyka na swej drodze lwa, Staś dostaje strzelbę, którą zabija zwierzę i samych porywaczy. Dzieci są teraz wolne, ale zdane na siebie, pośrodku bezkresnej pustyni...

Anglik Rawlison i Polak Tarkowski pracują przy budowie Kanału Sueskiego. Obaj są wdowcami wychowującymi dzieci. Na miejscu jest ośmioletnia Nel i czternastoletni Staś. W Sudanie trwa powstanie narodowe przeciwko Anglikom. Dzieci inżynierów zostają porwane i uprowadzone do Chartum. Rozpoczynają się poszukiwania, jednak początek burzy piaskowej uniemożliwia ich kontynuację.