tak, miałem własnie mozliwośc obejrzenia tego filmu i trzeba przyznac ze jest dobry (według mnie nawet bardzo) lecz faktycznie nie jest az tak mocny jak 'happiness'. teraz zabieram sie za 'storytelling' todda solondza a nastepnie ze 'palindroms'. ale juz po tych dwoch filmach mozna stwierdzic ze warto przyjrzec sie twórczosci rezysera.

Widzę, że wypowiada się elita to postanowiłem dołączyć (przemawia przeze mnie skromność).
Otóż zgadzam się z wami, mi chyba również bardziej podobało się "Happiness", ale to niczego nie ujmuje wcześniejszemu filmowi Solondza. "Welcome to the Dollhouse" jest do bólu wręcz pesymistyczne, a przy tym prawdziwe. Ja sam pamiętam gdzieś te szare myszki, z których się śmiali po korytarzach, a one smutne nawet nie umiały na to zareagować. W każdej szkole jest taka osoba, a najgorsze jest to, że nikt nie chce jej zrozumieć.
Czuję się po seansie zdołowany. I dobrze, bo powinienem, my wszyscy jesteśmy winni temu, że są takie "paskudy", które są idealnymi kandydatami na ofiary. Kolejna cegiełka do tezy, że gimnazjum to wylęgarnia zła (jakkolwiek to brzmi), która nigdy nie powinna powstać.

Nie rozumiem tylko dlaczego ktoś to nazywa komedią? Nawet świetna Matarazzo była nominowana do Satelity chociażby za rolę komediową. Cóż w tym śmiesznego? To jest dołujący smutek i jeszcze raz smutek, co tylko ironiczny sposób opowiedzenia tej historii pogłębia, a nie sprawia, że staje się ona w jakiś sposób zabawna. Poza tym dlaczego tak niedoceniony? Nie wydaje mi się by "Braveheart" był filmem bardziej wartościowym.