Araceli González 

Miała siedem lat, gdy debiutowała w dziecięcym teatrze, dziewięć - gdy w agencji modelek zrobiono jej profesjonalne portforlio, dziesięć - gdy zaczęła grać w reklamówkach. Urodziła się 19 czerwca 1967 roku. Matka po rozwodzie w 1974 wychowywała ją i jej brata Adriana samodzielnie. Dzieci posłała do porządnych szkół katolickich, którym jednak nie przeszkadzało to, że 15-letnia uczennica paraduje po wybiegu w pokazach mody. A debiutowała nie byle gdzie, bo na pokazie znanego projektanta Daniela Desio w najsłynniejszym argentyńskim kurorcie Mar del Plata. Potem występowała w reklamówkach (Sprite, Adidas, Christian Dior). Największym jej osiągnięciem na tym polu był nakręcony w Afryce filmik dla producenta luksusowych jachtów Dufour. Poznała Rubena Torrente, zakochała się, a on zaproponował jej prowadzenie programu telewizyjnego Onda Verde (kilka lat później Araceli prowadziła rodzaj reality show Fort Boyard, nagrywany w starej twierdzy na małej wysepce u wybrzeży Francji). Po roku narzeczeństwa Araceli i Ruben pobrali się 19 lutego 1988. 19 sierpnia przyszła na świat ich córka Florencia.
Araceli wciąż pracowała jako modelka, także w Europie. Stała się "najsłynniejszą dziewczyną z krótkimi włosami" w prestiżowej agencji Dotto Models. Razem z bratem założyła własną firmę odzieżową "By Aracoeli jeans". A w roku 1991 zadebiutowała w telenoweli La Banda del Golden Rocket. W tym samym roku rozwiodła się i przeszła w sądzie ciężką walkę o opiekę nad dzieckiem.
Jej nowym życiowym partnerem został Adrian Suar, aktor i producent telewizyjny, właściciel firmy producenckiej Pol-ka. Araceli i Suar pobrali się 18 października 1997 roku, wkrótce urodził im się syn Tomas. Pół roku temu aktorka i producent rozstali się. Wiosną 2003 Araceli kręciła kolejną reklamę w Barcelonie. W podróż zabrała dzieci. W wywiadzie udzielonym po powrocie twierdziła, że - paradoksalnie - teraz ona i dzieci stali się bardziej rodziną. "Mam dla nich więcej czasu, bo muszę, bo więcej rzeczy jest na mojej głowie. W Europie wbrew pozorom spędziłam z dziećmi mnóstwo czasu, chodziliśmy razem po muzeach w Hiszpanii, Paryżu, w Rzymie. Jestem matką, więc to na mnie spada odpowiedzialność za to, jak bawi się Toto. Zresztą Toto wciąż, choć ma pięć lat, chce spać ze mną. To ja muszę przeprowadzać niekończące się dyskusje z Florencią, o której godzinie 15-latka ma wracać do domu" - mówiła. Dociekliwi dziennikarze dopytywali się o ewentualne historie romansowe w Europie. "Nie pojechałam tam szukać nowego mężczyzny. Na nowy związek jeszcze za wcześnie" - mówi zdecydowanie Araceli. - "Europejczycy są okropni. Kiedy z nimi rozmawiasz, patrzysz im w oczy, a oni patrzą na twój biust".
Gonzalez zagrała do dziś w ośmiu telenowelach, z czego w trzech towarzyszył jej popularny w Argentynie od lat Gustavo Bermudez. Argentyńczycy oszaleli na punkcie tej pary po serialu Nano (1994), za rolę w którym Araceli dostała nagrodę dla "aktorskiej rewelacji roku". Role obojga w telenoweli Sheik (1995) zostały przyjęte już chłodniej. Fortunę i miłość zaś uznano za wielki come back tej pary. Araceli próbowała też swych sił w kinie. Film Alma mia (1999), w którym obok niej zagrał Pablo Echarri, obejrzało w Argentynie ponad 800 tys. widzów. Był to też pierwszy film argentyński wydany na DVD.