Jacek Nieżychowski 

Jerzy Jacek Nieżychowski urodził się 29 stycznia 1924 roku w miejscowości Chlewo w tradycyjnej rodzinie szlacheckiej. Jego ojciec był majorem Wojska Polskiego, który zapewnił synowi szczęśliwe dzieciństwo oraz staranne wykształcenie. Beztroskie lata przerwał jednak wybuch II wojny światowej.
W latach 1940-1947 Nieżychowski pracował jako urzędnik samorządowy w Sandomierzu i Nowym Sączu. Następnie związał się ze Szczecinem. Początkowo podjął pracę w tamtejszym Urzędzie Morskim. W latach 1949-1952 był asystentem w Wyższej Szkole Ekonomicznej i równocześnie współtworzył Technikum Eksploatacji Żeglugi i Portów, którego został pierwszym dyrektorem.
W 1950 ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie, by następnie zająć się... działalnością artystyczną. Śpiewu uczył się u Ady Sari oraz Ludmiły Szuster w Szczecinie oraz Janusza Popławskiego w Gliwicach. W 1953 zdał eksternistyczny egzamin aktorski. W latach 1951-1952 pracował jako aktor i śpiewak w ?Artosie?. Od 1952 do 1957 roku był solistą Operetki Śląskiej w Gliwicach. W latach 1956-1959 współtworzył wraz z Leonem Szechterem Operetkę Szczecińską, której został pierwszym dyrektorem i kierownikiem artystycznym. Następnie pełnił funkcje dyrektora i kierownika artystycznego Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Imprez Artystycznych. Był autorem i reżyserem programów estradowych, m.in. ?Proszę o głos?, ?Fogg and Rock?.
W 1962 roku zorganizował po raz pierwszy Festiwal Młodych Talentów w Szczecinie, który wykreował największe sławy polskiej muzyki rozrywkowej, takie jak: Czesław Niemen, Karin Stanek, Kasia Sobczyk, Helena Majdaniec, Ada Rusowicz, Mira Kubasińska. Niestety, im większy zdobywał aplauz publiczności, tym bardziej był narażony na krytykę władz. Z tego względu nie mógł utrzymać się dłużej na żadnym stanowisku, wciąż poszukiwał swojego miejsca i angażował się w nowe projekty artystyczne.
W 1968 roku przez krótki okres czasu prowadził własną kawiarnię ?Tenisowa? w Szczecinie, a w 1969 roku, wraz z Kazimierzem Grześkowiakiem i Tadeuszem Chyłą, założył kabaret pod nazwą ?Silna Grupa pod Wezwaniem?. Zespół zdobywał liczne nagrody na festiwalach w Opolu i Sopocie, np. w 1969 roku Nagroda Prasy na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Mniej więcej w tym samym czasie Nieżychowski rozpoczął swoją karierę aktorską. Zagrał m.in. w ?Kochajmy syrenki?, ?Milion za Laurę?, ?Polskich drogach?.
Stan wojenny zastał go w USA, gdzie początkowo imał się najróżniejszych zajęć, łącznie ze sprzątaniem. Potem wraz z przyjacielem adwokatem założył firmę remontową. Ponadto grał, śpiewał oraz pisał artykuły w prasie polonijnej. Do Polski powrócił w latach 90. i osiadł w Świnoujściu. Wciąż aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym. Zagrał w ?Przygodach dobrego wojaka Szwejka?, pisze felietony, wydał książkę pt. ?Kuchnia ziemiańska. Błogosławione cztery pory roku?.
W 2005 roku powstał film dokumentalny obrazujący życie i działalność Jacka Nieżychowskiego pt. ?Pan Jerzy Jacek Nieżychowski. Graf von Habe Nichts?.