Jacqueline Babbin 

Jacqueline Babbin, amerykańska producentka filmowa, teatralna i telewizyjna urodziła się w Nowym Jorku 26 lipca 1921 roku. Dorastała w dzielnicy Greenwich Village. W 1941 ukończyła Smith College.

Po studiach pracowała krótko w przedsiębiorstwie chemicznym a potem w firmie kurierskiej w Chicago. W 1943 roku wróciła do Nowego Jorku i rozpoczęła pracę jako asystentka znanej agentki literackiej Audrey Wood, której jednym z klientów był Tennessee Williams. Pracowała też jako asystentka broadwayowskiej producentki Irene Mayer Selznick m. in. przy produkcji sztuki T. Williamsa "Tramwaj zwany pożądaniem".

W 1954 roku przeszła do telewizji i rozpoczęła pracę w firmie Davida Susskinda początkowo jako wydawca a potem producent. Wypracowała sobie opinię jednego z lepszych wydawców i producentów.
Szybko awansowała. Była jedną z pierwszych kobiet na stanowisku głównego producenta. Sama zatrudniła wiele innych kobiet. Twierdziła, że kobiety mają oko do szczegółów i nie angażują się w walkę o pozycję.

Wyprodukowała wiele seriali telewizyjnych, m. in. ''Armstrong Circle Theater'' i ''DuPont Show of the Week''.

Zajmowała się również produkcją adaptacji telewizyjnych, np. ''The Human Voice'' z Ingrid Bergman, ''The Philadelphia Story", ''Cud na 34. Ulicy'', ''Dzwony Najświętszej Marii Panny'' i ''Szkarłatny kwiat''.

W 1968 roku założyła własną firmę o nazwie Clovis. Pod tym szyldem produkowała program dla dzieci pod tytułem "Children's Hour''. W 1969 roku zdobyła nagrodę Peabody za odcinek pt. ''J.T."

Pani Babbin również wyprodukowała ''Beacon Hill'', krótki, ale życzliwie przyjęty przez krytykę serial opowiadający o bogatej rodzinie z Bostonu i ich służących.

W 1979 roku pani Babbin została wiceprezesem działu powieści i miniseriali w telewizji ABC. Nadzorowała produkcję takich hitów jak "Masada", "Inside the Third Reich" i "Wichry wojny".

W latach 1982-1986 zajmowała się produkcją serialu ''All My Children''a od roku 1990 pracowała nad serialem ''Loving''aż do swego odejścia z telewizji rok później.

Po rozstaniu z telewizją opublikowała dwie powieści: ''Prime Time Corpse'' (której tytuł został zmieniony na ''Bloody Special'') i ''Bloody Soaps''.

Umarła podczas pracy nad trzecią książką, ''Bloody Networks'', 6 października 2001.