Kazimierz Dejunowicz 

Wykształcenie aktorskie pobierał uczęszczając do Oddziału Dramatycznego przy Konserwatorium Muzycznym w Warszawie, które ukończył w 1928 roku. Urodził się i młodość spędził w Rosji, do Polski przyjechał w 1921. Występował w Teatrze Ateneum w Warszawie (1928-29), następnie w wileńskich Teatrach Miejskich (1929-36) i w Teatrach Miejskich w Łodzi (1936-39). Uczestnik kampanii wrześniowej 1939, znalazł się później w Rumunii i Francji, gdzie założył teatrzyk polski. Jako żołnierz formacji polskich na Zachodzie przebywał później w Anglii. W 1946 powrócił do Polski. Występował najpierw w Łodzi: w Teatrze Kameralnym Domu Żołnierza (1946-47), w Teatrze Syrena (1947-48), w Teatrze Wojska Polskiego (1948-49). Później na stałe przeniósł się do Warszawy. Występował w Teatrze Polskim (1949-64, 1966-75), w Teatrze Klasycznym (1964-65), w Teatrze Dramatycznym (1965-66). W 1975 przeszedł na emeryturę, lecz grywał jeszcze gościnnie w Teatrze Powszechnym i Polskim. Na ekranie zadebiutował w 1928 roku. Zarówno przed, jak i po wojnie, współpracował z teatrem radiowym. Wykładał w PWST w Łodzi (1948-49), a następnie (1949-50) w Warszawie. Został pdznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.