Lola Lane I

Lola Lane należała do słynnej rodziny Mullican, która wydała pięć pięknych i utalentowanych córek. Była pierwszą z trzech sióstr (pozostałe to Priscilla Lane i Rosemary Lane), która została gwiazdą filmową.

Urodziła się (jako Dorothy Mullican) w Macy (Indiana), ale wraz z czterema siostrami dorastała w Indianoli. Już w wieku dwunastu lat związała swe życie z kinem: akompaniowała na pianinie do niemych filmów granych w lokalnym kinie - "żyłam wśród obrazów z ekranu... Obiecałam sobie, że pewnego dnia ja też się na nim pojawię".
Od dwóch lat studiowała w konserwatorium muzycznym w Des Moines, kiedy dołączyła do siostry Leoty, która próbowała swych sił w nowojorskim wodewilu. Obie dziewczęta zadebiutowały na Broadwayu w "Greenwich Village Follies" w 1926 r. Dwa lata później, Lola wystąpiła na scenie w "War Song"z George'm Jessel'em, co przyniosło jej kontrakt z wytwórnią Fox-a, ponieważ uznano, że jej głos idealnie nadaje się do filmów dźwiękowych.
Jej pierwszym filmem było "Speakeasy" (1929), ale dobrze nie zaznaczyła swej obecności na ekranie do późnych lat 30-tych, kiedy to wraz z siostrami, Priscillą i Rosemary wystąpiły w hitach Warnera: "Four Daughters" (1938), "Daughters Courageous" (1939), "Four Wives" (1939) i "Four Mothers" (1941).
Inne bardziej znane filmy Loli Lane to: "Marked Woman" (1937), "Hollywood Hotel" (1938) i "Torchy Blane in Panama" (1938).
Aktorka nakręciła w sumie około 40 filmów, ale nie wszystkie z nich przetrwały próbę czasu, postanowiła odpocząć od ekranu w 1946 r., po wystąpieniu w "Deadline and Dawn".

Była cztery razy zamężna: z aktorem L. Ayresem, reżyserem A. Hallem, dyrektorem lotniska H. Dunhamem oraz reżyserem i producentem R. Westem, który ją przeżył. Nie miała dzieci.
Zmarła w swym domu w Santa Barbara, przyczyną śmierci było zapalenie żył.