Mireille Balin 

Mireille Balin, jedna z najpiękniejszych aktorek w historii francuskiej kinematografii, zdobyła nieśmiertelność dzięki roli Gaby, ukochanej Jeana Gabina w obrazie Juliena Duviviera "Pépé le Moko". Ale historia jej życia sama w sobie nadawałaby się na film. Z pewnością dramat, bez happy endu.

Aktorka przyszła na świat jako Blanche Mireille Césarine Balin w Monte-Carlo w księstwie Monako. Matka urodziła małą Mireille przedwcześnie. Było to 20 lipca, podaje się zazwyczaj dwie daty - 1909 bądź 1911 rok.  Ojciec Mireille był dziennikarzem. Swoją córkę posłał na naukę gry na fortepianie. Niebawem rodzina przeniosła się do Paryża, w nadziei, że uda się podreperować domowy budżet.

Piękna dziewczyna została modelką, a stamtąd droga do kina stała już otworem - prędko ją zauważono i dostała rolę w "Vive la classe !". Jednak rólka była mała, a nazwiska Mireille nie wymieniono nawet w czołówce.
Mimo to zapamiętał ją Jean de Limur, który polecił ją samemu G. W. Pabstowi. Ten powierzył jej rolę w trylogii "Don Kiszot". I tak naprawdę zaczęła się jej kariera filmowa. Claude Moulins zaproponował jej dużą rolę w "Vive la compagnie". Film odniósł spory sukces. W 1933 roku zagrała w "Słabej płci" Roberta Siodmaka. Potem po raz pierwszy wystąpiła z Jeanem Gabinem w "Żegnajcie piękne dni". Następnie było już tylko lepiej: "On a trouvé une femme nue", "Marie des angoisses" czy "Le Roman d'un spahi".

W 1936 roku Mireille przeżyła krótki romans z Jeanem Gabinem. W 1937 na ekrany wszedł ich wspólny film "Pépé le Moko", który stał się legendą, a już rok później nakręcono jego hollywoodzki remake "Algier" z francuskim aktorem Charlesem Boyerem i piękną Hedy Lamarr. Sukces filmu dał Mireille wielką szansę na karierę - podpisała kontrakt z największym hollywoodzkim studiem - MGM. Mogła zostać gwiazdą o wielkiej, nieśmiertelnej sławie. Ale konflikt z producentami amerykańskimi spowodował, że Balin wróciła do Paryża, w towarzystwie swojego ówczesnego ukochanego, Tino Rossiego. Kolejna miłość okazała się nie tylko piękna, ale też tragiczna. Mireille zakochała się w Birlu Desboku, młodym oficerze Wehrmachtu. We wrześniu 1944 roku zakochani zostali aresztowani przez Francuskie Siły Wewnętrzne. Desbok najprawdopodobniej został stracony, ale Mireille nigdy nie dowiedziała się, jaka spotkała go przyszłość. Jej los nie oszczędził. Aktorka została pobita i zgwałcona, po czym wtrącono ją do więzienia w Nicei. Potem trafiła do Fresnes. Przy wsparciu m.in. ambasadora Niemiec we Francji trybunał uwolnił Balin. Aktorka wyszła na wolność w styczniu 1945 roku.

Balin wróciła na ekrany kin, ale nic nie było już takie samo. Okrutna przeszłość nie dała o sobie zapomnieć. Po raz ostatni w filmie pojawiła się w 1947 roku, w "La Dernière chevauchée". Mireille przeprowadziła się na Lazurowe Wybrzeże. Tam wiodła egzystencję pełną smutku i cierpienia. Walczyła z wieloma chorobami. Cierpiała m.in. na tyfus, popadła w alkoholizm. W 1957 roku zamieniła słoneczną riwierę na Paryż. Balin zmarła 8 listopada 1968 w szpitalu Beaujon o 5:30 rano. Odeszła w zapomnieniu, nieszczęśliwa i biedna.