Pearl White 

Miała zaledwie trzy lata, kiedy zmarła jej matka. Ojciec, aby zapewnić rodzinie lepszy byt, wyjechał z dziećmi do Springfield w stanie Missouri (USA). W wieku sześciu lat Pearl pojawiła się po raz pierwszy na scenie w sztuce "Chata Wuja Toma". Siedem lat później pracowała nawet w cyrku, ale nie na długo. W szkole średniej zapisała się do Diemer Theater Company. Po ukończeniu nauki zaczęła tam występować na stałe. Po krótkim czasie wyszła po raz pierwszy za mąż. Małżeństwo trwało siedem lat. Zadebiutowała w filmie krótkometrażowym "The Missing Bridegroom" w 1910 roku, a potem podpisała swój pierwszy kontrakt z wytwórnią Powers Film Company. Szczyty popularności osiągnęła po roli w "The Perils of Pauline". Była nie mniej popularna niż Mary Pickford. Jednak jej dobra passa nie trwała zbyt długo. Obsadzano ją w filmach nie będących na miarę jej talentu. Do tego doszły jeszcze problemy osobiste (jej drugi mąż zginął podczas I wojny światowej, a Pearl próbowała popełnić samobójstwo). Postanowiła więc przejść na emeryturę. Wyprowadziła się do Francji, zagrała tam w jednym filmie. Wkrótce przeżyła załamanie nerwowe i całkowicie przestała występować. W 1919 roku opublikowała swą autobiografię "Just Me". Zmarła z powodu marskości wątroby w wieku 49 lat.