Recenzja wyd. DVD filmu

Zaklęci w czasie (2009)

Henry i Clare nie są zwyczajną parą. Poznali się przed laty, choć tylko jedno pamięta to spotkanie. Wszystko przez dziwną przypadłość Henry'ego, podróżnika w czasie, który nie potrafi kontrolować swojego daru. Ten przystojny facet przenosi się z jednego punktu czasoprzestrzeni do innego, nie mając wpływu ani na moment podróży, ani na jej cel. Gdy po raz pierwszy poznał Clare, miał ponad trzydzieści lat, ona zaś była małą dziewczynką. Podróżując w czasie, po prostu wylądował na polanie, gdzie bawiła się ciekawa świata siedmiolatka. Tak zaczęła się ich znajomość, która po latach przeobraziła się w wielką miłość. Jednak na drodze do ich uczuciowego spełnienia stanął czas. Ani Clare, ani jej ukochany nie potrafią bowiem przewidzieć, kiedy Henry przeniesie się do innej dekady, by po kilku dniach nieobecności powrócić do normalnego życia. Mimo to starają się pielęgnować swą miłość, licząc, że pewnego dnia wyrwą się z zaklętego kręgu czasu.

Odkąd jako chłopiec obejrzałem w telewizji "Jankeskę na dworze króla Artura", familijną komedię Mela Damskiego, filmowe podróże w czasie wzbudzają we mnie ogłupiający sentyment. Historie bohaterów, którzy przenoszą się do futurystycznej przyszłości lub wzruszająco nieporadnych wieków minionych, chętnie rozgrzeszam z wszelkich niedociągnięć, nonsensów i fantastycznego rozbuchania. W końcu już sam pomysł podróżowania w czasie wydaje się tak nierealny, że wszystko inne pozostaje w jego cieniu. Oglądając znakomity brytyjski serial "Życie na Marsie", komedie w rodzaju "Bandytów czasu" Terry'ego Gilliama, wyreżyserowany przez niego thriller "12 małp", wreszcie romantyczną komedię "Peggy Sue wyszła za mąż" Francisa Forda Coppoli, chętnie przyjmuję logikę, wedle której przenoszenie się w inne dekady i stulecia nie jest niczym dziwnym.

Mimo to z "Zaklętymi w czasie" mam pewien kłopot. Film Robert Schwentkego nie jest bowiem zwykłą opowiastką o podróżowaniu w czasie. Osobliwa przypadłość Henry'ego pełni tu funkcję kluczową, ale zarazem drugoplanową. Przenoszenie się w czasie jest jedynie przeszkodą na drodze do miłosnej realizacji, a pierwszoplanowym tematem filmu niemieckiego reżysera jest miłość. I tu pojawia się problem – choć "Zaklęci…" są czystej krwi melodramatem, brak w nich emocjonalnego napięcia. Miłość Henry'ego i Clare jest tu aprioryczna i dozgonna, poniekąd nieuzasadniona. Schwentke pokazuje dwójkę kochających się ludzi, ale nie mówi nam, skąd się bierze ich uczucie, z czego czerpie swą siłę. Bohaterowie "Zaklętych w czasie" stają się przez to postaciami nieco papierowymi. Szkoda, że reżyser nie pogłębił psychologicznych portretów dwójki głównych bohaterów, bo dzięki temu jego film mógłby być melodramatem kompletnym.

"Zaklęci w czasie" mają bowiem wiele atrybutów porządnego wyciskacza łez. Dobrze zagrana przez Rachel McAdams i Erica Banę, czasem dowcipna, często roztkliwiająca opowieść ma w sobie sporą siłę. Nic w tym dziwnego, skoro za realizację filmu odpowiadali tak znani artyści jak scenarzysta "Uwierz w ducha" Bruce Joel Rubin i kompozytor Mychael Danna. Ale i oni nie potrafili wydobyć pełni potencjału z powieściowego pierwowzoru filmu, bestsellerowej powieści Audrey Niffenegger. Jeśli więc chcemy w pełni uczestniczyć w tym filmowym dramacie, musimy przymknąć oczy na fabularne niedociągnięcia i niedokładnie rozłożone akcenty. Dla tych, którzy uwierzą w historię podróżnika w czasie i jego ukochanej, polski wydawca DVD przygotował zaś dodatkowe materiały – dzięki wypowiedziom autorów filmu możemy dowiedzieć się więcej o jego powstawaniu i bohaterach.